Sprawdź, jak przekonać dziecko do przedszkola!

Dziecko nie chce iść do przedszkola – to codzienność co najmniej części rodziców. A nawet jeśli nie codzienność, to zdarza się to na tyle często, że warto wiedzieć, jak sobie poradzić. Odnalezienie przyczyny tej niechęci może pomóc wskazać rozwiązanie sytuacji.  

Najczęstsze powody, dla których dzieci nie chcą iść do przedszkola, to: 

• Zbyt długi czas pobytu w przedszkolu – jeśli rodzic pracuje 8 godzin, dla dziecka pobyt często wydłuża się do ok. 10 godzin, dodatkowe godziny zajmują dojazdy. 
• Tęsknota za rodzicami, rodzeństwem, domem. Nieważne, ile godzin w ciągu dnia dziecko spędza w przedszkolu. Dla malucha dom i rodzina to najważniejsze osoby i miejsca, to dzięki nim czuje się komfortowo i bezpiecznie. 
• Negatywne doświadczenie w przedszkolu – nawet w najlepszej placówce może zdarzyć się coś, co zniechęci dziecko do chodzenia do przedszkola. Może zdarzył się konflikt z kolegą, może dziecko odczuwa niechęć do toalety poza domem, może zdarzyło się zmoczenie, a może podawane jest jedzenie, które z jakiegoś powodu nie odpowiada dziecku. 
• Zmęczenie, znużenie czy przebodźcowanie – dzieci, tak jak dorośli, potrzebują czasem wolnego dnia i nie ma nic w tym złego.

• Lęk przed nieznanym: Dziecko często nie chce iść do przedszkola, gdy zaczyna swoją przygodę z placówką. Wówczas niechęć wynika z lęku przed nieznanym, ze zmian otoczenia, z niepokoju przed nowymi dziećmi, nowymi sytuacjami. 
• Duża zmiana: Trudności adaptacyjne miewają szczególnie dzieci, które wcześniej nie uczęszczały do żłobka, lecz spędzały czas w domu z rodziną. Jednak nawet dzieci „żłobkowe” potrzebują czasu, aby przyzwyczaić się do zmian. 
• Kryzys adaptacyjny: Niekiedy dzieci, które już chodziły do przedszkola, w pewnym momencie stają się niechętne. Marudzą, płaczą lub nawet mają objawy chorobowe: bóle głowy, bóle brzucha, mdłości, przestają bawić się z innymi dziećmi, stają się apatyczne lub przeciwnie – awanturujące. To znak, że dziecko przechodzi kryzys adaptacyjny. 
• Złe doświadczenia: Może zdarzyć się, że w przedszkolu dziecko doświadczyło krzywdy ze strony rówieśnika lub personelu – to rzadkie przypadki, ale się zdarzają. Dlatego warto uważnie obserwować dziecko, jego reakcje, zachowania. Wsłuchiwać się w to, co ma do powiedzenia. 
• Nuda: Przedszkole… znudziło się. Wciąż te same zabawki, brak nowych wyzwań. Może przyjść dzień, kiedy dziecko nie będzie chciało iść do przedszkola z powodu nużącej je rutyny. 
• Po drugiej stronie nudy jest nadmiar zajęć. Maluch chodzi na muzykę, szachy, robotykę, taniec, angielski, hiszpański i karate? Może po prostu potrzebuje zwolnić i tylko się bawić? 

– Dzieci w wieku przedszkolnym do swojego rozwoju najbardziej potrzebują swobodnej zabawy, kontaktów społecznych z rówieśnikami. Wybierając profil przedszkola, warto zwrócić uwagę, czy plan dnia nie jest przeładowany zajęciami dodatkowymi i czy zajęcia te sprawiają dziecku przyjemność – podkreśla Katarzyna Jopa, psycholożka dziecięca.

• Toaleta: dla wielu dzieci problem stanowi korzystanie z WC poza domem. Z tego powodu trudno przekonać je do chodzenia do przedszkola. Może dziecko nie jest jeszcze gotowe na odpieluchowanie? 
• Nieodpowiadające posiłki: Warto dopytywać o to dziecko, ponieważ w wielu placówkach jest możliwość zmiany diety zgodnie z oczekiwaniami dziecka (np. zrezygnowanie z podawania mięsa czy surówki). 
• Zmęczenie: nie w każdym przedszkolu jest drzemka, a wiele godzin aktywności to dla dzieci przecież praca. Do tego dochodzi zbyt wczesne wstawanie i/lub późne powroty. W efekcie dziecko nie chce iść do przedszkola.
• Każde dziecko rozwija się w innym tempie, może nie chce chodzić do przedszkola, bo nie jest jeszcze gotowe?

Podpowiemy kilka metod na to, jak przekonać dziecko do chodzenia do przedszkola. 

Przede wszystkim zachowaj spokój, jeśli dziecko nie chce iść do przedszkola. Krzyk czy zmuszanie spowodują efekt przeciwny do zamierzonego.  

Nie wiesz, co mówić, gdy dziecko nie chce iść do przedszkola? Znajduj pozytywy, przypominaj dziecku, jak fajnie się bawiło lub kto z przyjaciół tam jest, ale bez porównywania typu: „Patrz, jak Franek ładnie idzie do sali, a ty nie chcesz”. Lepiej brzmi: „Patrz, Franek już idzie do sali, możesz do niego dołączyć!”.

Postępuj konsekwentnie. Jeśli zaczniesz pozwalać dziecku na „wagary”, to nie uleczy jego niechęci, ale może ją zwiększyć. Oczywiście, każdy może mieć sporadyczny kryzys, dorośli też biorą niekiedy urlop na żądanie. Ważne jednak, aby kryzysowej sytuacji nie przedłużać.

Warto zaplanować dzień i jego przebieg: ustalić godzinę przyjścia, szczegóły pożegnania i rozstania. Powiedz dziecku, o której je odbierzesz i trzymaj się tego planu, żeby nie było rozczarowane. 

Może dziecko nie chce chodzić do przedszkola, bo ma trudności np. z podstawowymi czynnościami i źle się z tym czuje? Nauka wiązania butów czy zapinania rzepów i guzików może sprawić, że dziecko nabierze chęci do przedszkola.

Pożegnanie z dzieckiem powinno być możliwie krótkie, możecie wypracować też swój własny rytuał przyjścia do przedszkola – taki „graniczny” gest, po którym już nie ma powrotu do mamy.

Jeśli placówka na to pozwala, dziecku może towarzyszyć ukochany pluszak. Ustal jednak zasady, jakie obowiązują w przedszkolu (w pandemii bywają restrykcyjne zakazy w tym względzie). Jeśli okaże się, że zabawkę trzeba zostawić w szatni lub oddać rodzicowi, dziecko będzie mieć dodatkową traumę. 

Zadbaj o wspólny czas z dzieckiem. Może dziecko nie chce iść do przedszkola, bo czuje niedosyt obecności rodziców? Wspólny, efektywny, radosny czas może być prostym sposobem na to, jak przekonać dziecko do chodzenia do przedszkola. Niech maluch wie, że po odebraniu z przedszkola jesteś w 100 proc. do jego dyspozycji.

Warto wziąć pod uwagę fakt, że niechęć dziecka do przedszkola może mieć złożone podłoże. 

• Zbadaj dziecko pod kątem zaburzeń integracji sensorycznej – może po prostu pobyt w placówce jest zbyt trudnym doświadczeniem, dosłownie bolesnym? 
• Zbadaj pod kątem zaburzeń rozwojowych, jak np. spektrum autyzmu. 
• Sprawdź słuch, wzrok dziecka – może stąd wynikają trudności?
• Może dziecko potrzebuje przeniesienia do młodszej grupy, bo nie nadąża za rówieśnikami? Lub wskazana byłaby mniejsza grupa? 
• Może pomoże zmiana przedszkola? Może dziecko potrzebuje zmiany np. na bardziej kameralną placówkę, przedszkole Montessori, leśne, domowe przedszkole, integracyjne? 
• Zmniejsz liczbę godzin w przedszkolu. Sukcesywnie można wydłużać pobyt.
• Czas to dobre lekarstwo na bolączki przedszkolaków… Potrzeba czasu na zaznajomienie z nowymi przyjaciółmi. Przyjdzie dzień, że nie będzie chciało opuścić przedszkola! I gdy będziesz je odbierać, to będzie mówić, że za wcześnie! 
• Może zamiast przedszkola znajdź nianię, spróbuj opieki łączonej? Jesteśmy różni, nasze dzieci też są różne. Nie wszyscy odnajdują się w opiece instytucjonalnej.