Piwo bezalkoholowe dla dziecka – nowy trend czy duży błąd?

Czym tak naprawdę jest piwo bezalkoholowe? Według definicji jest to każde piwo z niską (!!!) zawartością alkoholu, co więcej, aby piwo zostało uznane za bezalkoholowe, zawartość alkoholu nie może przekroczyć 0,5 procent całkowitej objętości.

Na ogół proces produkcji piwa bezalkoholowego niewiele różni się od tradycyjnego. W obu przypadkach podstawowymi składnikami są drożdże, chmiel, woda i ziarna zbóż – jęczmienia lub pszenicy. Różnica polega na znaczącym wyeliminowaniu alkoholu poprzez przerwanie fermentacji w ściśle określonym momencie. Ten zabieg pozwala, przy zachowaniu wszystkich pozostałych związków odpowiedzialnych za smak i aromat piwa, wyeliminować zawartość alkoholu. Przynajmniej do pewnego stopnia – w rzeczywistości wszystkie tzw. piwa bezalkoholowe zawierają w swoim składzie śladowe ilości alkoholu. Są one jednak tak niewielkie, że nie powinny mieć negatywnych konsekwencji dla zdrowia, nawet osób, które nie powinny mieć do czynienia z alkoholem.

Czy wobec powyższych faktów możemy jednoznacznie stwierdzić, czy dziecko może pić piwo bezalkoholowe? Czy jest to jeszcze piwo, czy już soczek? A jeśli soczek, to dlaczego wciąż nazywa się go piwem? Picie piwa bezalkoholowego to przecież wciąż picie piwa, czyli z założenia napoju wyskokowego.

Nawet serwując dziecku piwo bezalkoholowe, warto porozmawiać z nim właśnie o piciu alkoholu. Dziecku trzeba uzmysłowić destrukcyjny wpływ alkoholu na młody, wciąż rozwijający się organizm, a szczególnie na układ nerwowy dzieci i nastolatków.

Jeżeli stężenie alkoholu w butelce piwa bezalkoholowego rzeczywiście wynosi zero, niepełnoletni również powinni mieć prawo do zakupu takiego napoju. Tyle teoria. Jak jest w rzeczywistości? Czy dziecko może kupić piwo bezalkoholowe? W świetle prawa piwo bezalkoholowe nie jest napojem alkoholowym, nie powinno być więc wątpliwości. Sprawa nie do końca jest jednak taka jednoznaczna.

Zgodnie z treścią przepisów ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi sprzedaż napojów alkoholowych osobom poniżej 18. roku życia jest zakazana prawem. Sprzedaż osobom nieletnim piwa zawierającego śladowe ilości alkoholu może budzić wątpliwości nie tylko prawne, lecz także etyczne i moralne. Piwo bezalkoholowe może stać się przecież swojego rodzaju wstępem do spożywania alkoholowej wersji tego napoju. A taka koncepcja może naruszać cele ustawy o wychowaniu w trzeźwości, które związane są z profilaktyką i rozwiązywaniem problemów alkoholowych wśród dzieci i młodzieży.

W praktyce kupno piwa bezalkoholowego przez dzieci i młodzież nie zawsze jest łatwą sprawą. Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, której głównym celem jest walka z alkoholizmem, stoi na stanowisku zakazującym sprzedaży piwa nieletnim, również bezalkoholowego. Istnieje bowiem ryzyko, że spożywanie piwa, nawet zeroprocentowego, może wykształcić odruch sięgania po takie trunki w wersji alkoholowej. 

Nawet Kompania Piwowarska stoi na stanowisku, że piwo „zero procent” powinno być spożywane wyłącznie przez dorosłych. Tym samym nie reklamuje piwa bezalkoholowego jako napoju właściwego dla osób, które nie ukończyły 18. roku życia. W sklepie przy kasie sprzedawcy często proszą o okazanie dokumentu potwierdzającego pełnoletność osoby kupującej piwo. Nawet to bezalkoholowe.

Dzieci i alkohol to temat trudny, budzący zawsze kontrowersje. Dlaczego piwo „zero procent” nazywa się jednak piwem? A nie chociażby bezalkoholowym napojem chmielowym?

Specjaliści od lat podkreślają, że to styl wychowania dziecka wpływa na to, kiedy sięgnie ono po alkohol. Nie jest dobrze popadać w skrajności – ani traktowanie alkoholu jak tabu, ani zachęcanie do spróbowania piwa nie jest właściwe. Kupowanie piwa „zero procent” czy nawet szampana bezalkoholowego to podprogowa informacja przekazywana naszym dzieciom – jest impreza, jest picie. A to wpływa na nawyki alkoholowe kształtowane u naszych dzieci.