Przerwa wielkanocna w szkole 2024 – ile wolnego będą mieli uczniowie?

Jak ogłosiło Ministerstwo Edukacji Narodowej, wiosenna przerwa wielkanocna w roku szkolnym 2023/2024 potrwa od 28 marca do 2 kwietnia. Sześć dni wolnego obejmie czas od Wielkiego Czwartku do wtorku po świętach. W tym czasie lekcji w szkole nie będzie, nie ma też obowiązkowych lekcji online, jednak w dni powszednie na wniosek rodziców szkoły mogą zorganizować zajęcia opiekuńcze dla tych dzieci, którymi nie ma kto się zaopiekować. Przerwa wielkanocna dotyczy także państwowych przedszkoli. Placówki prywatne i niepubliczne zazwyczaj zamknięte są tylko w Wielką Niedzielę i Poniedziałek Wielkanocny, w pozostałe dni pełniąc dyżury.

Ponieważ w 2024 roku święta wielkanocne wypadają wcześniej niż w poprzednich latach, na czas przerwy wielkanocnej wypada także obchodzony 1 kwietnia Prima Aprilis, który zbiegnie się z lanym poniedziałkiem. W nocy z 30 na 31 marca 2024 roku zmienimy także czas z zimowego na letni, przesuwając zegary o godzinę do przodu.

Warto wiedzieć, że na tle Europy sześciodniowe wolne od szkoły na czas świąt wielkanocnych w Polsce nie jest rekordowo długie. Dzieci w niemieckiej Brandenburgii na przykład mają w tym czasie dwutygodniowe ferie wiosenne. Tamtejszy kalendarz szkolny przewiduje za to jednak nieco krótsze niż w Polsce wakacje letnie.

Przerwa wielkanocna w szkole zbiega się z czasem przygotowania do nadchodzących świąt.  28 marca przypada Wielki Czwartek, pierwszy dzień Triduum Paschalnego, który w rodzinach katolickich jest symbolicznym rozpoczęciem uroczystości. Ostatnie dni przed świętami to także czas przygotowań – porządków, zakupów i przyrządzania świątecznych potraw.

Zdobienie domu, pieczenie, gotowanie, malowanie jajek i przygotowywanie wielkanocnego koszyczka to zajęcia, w które z powodzeniem można włączyć młodszych i starszych domowników. Sprzyja to budowaniu więzi i utrwalaniu tradycji.

Choć wielkanocna przerwa jest czasem wolnym od regularnej nauki, można oczywiście wdrożyć w tych dniach aktywności czy zabawy, które będą pomagać w nauce. Już samo odmierzanie ilości składników do ciast może być punktem wyjścia do nauki jednostek miary czy podstaw ułamków.

Przerwa wielkanocna nie powinna być czasem, kiedy konieczne jest siadanie do odrabiania lekcji. Nauczyciele zazwyczaj nie zadają specjalnych zadań. Lepiej poświęcić wolne na wspólne spędzanie czasu i aktywności na świeżym powietrzu.

Każdorazowe wolne od nauki oczywiście wybija z codziennego rytmu, zazwyczaj pozwalamy sobie na późniejsze pójście do łóżka wieczorem i dłuższy sen rano. Jednak jeśli nasze dzieci źle znoszą takie zmiany, warto na tak krótki czas nie wprowadzać radykalnych zmian.

Na asymilację do dawnego rytmu dnia warto poświęcić ostatni dzień wolnego – przede wszystkim wrócić do stałej pory zasypiania i porannej pobudki. Warto też dzień wcześniej pomóc dziecku zorganizować się po przerwie – zajrzeć wspólnie do zeszytów i dzienniczka ucznia, sprawdzić strój gimnastyczny, przejrzeć ubrania.

Czas świąt to zazwyczaj inne menu – jemy więcej słodkości, przygotowujemy inne dania. Dzieci powinny jednak wiedzieć, że święta nie trwają wiecznie i wraz z ich zakończeniem wracamy do ustalonego wcześniej rytmu posiłków.

Przerwa świąteczna daje możliwość uczestniczenia w wydarzeniach religijnych związanych z Wielkanocą. W niektóre dni dorosłych obowiązuje także post ścisły. Zgodnie z polską tradycją wielkanocną sobotnie przedpołudnie jest czasem święcenia pokarmów. Każdy z produktów ma swoją symbolikę:

• jajko – symbol odradzającego się życia,
• chleb – symbol Ciała Chrystusa,
• sól – symbol prostoty życia,
• wędlina – zwiastująca płodność i dostatek,
• ciasto – symbol doskonałości.

W wielkanocnym koszyczku nie może też zabraknąć wykonanego z cukru lub ciasta baranka z chorągiewką – to symbol ofiary złożonej przez Chrystusa na krzyżu i znak jego zwycięstwa nad śmiercią. Z chrześcijańską tradycją nic wspólnego nie ma wkładany często do koszyczka czekoladowy zajączek.

W wielu rodzinach przygotowywanie koszyczka jest czasem wspólnej zabawy. Dzieci uwielbiają zdobienie jajek, lubią mieć własny, przystrojony przez siebie koszyczek. Warto im na to pozwolić, bo kształtuje to nawyki na przyszłość. Najmłodszych warto też zaangażować do przygotowywania wielkanocnych ozdób – stroików i bukietów z pierwszych wiosennych gałązek. W wielu rejonach Polski Wielkanoc jest czasem poszukiwania “zajączka”, a raczej pozostawionych przez niego smakołyków.

Do wielkanocnych tradycji należy też obchodzony w świąteczny poniedziałek śmigus-dyngus, czyli zabawa w polewanie się nawzajem wodą. Jeszcze w czasach starosłowiańskich zwyczaj ten towarzyszył powitaniu wiosny, a oblewanie wodą miało zapewniać płodność.

W wielu rejonach przetrwały jeszcze niektóre tradycje świąteczne mające swoje korzenie w czasach przedchrześcijańskich. W Poniedziałek Wielkanocny w okolicach Krakowa można np. spotkać Siude Baby wypędzające zimę, w klasztorze sióstr norbertanek na krakowskim Zwierzyńcu od wieków odbywa się emaus, czyli odpust z kramami i słodkościami. W Wielką Sobotę w położonej pod Sandomierzem Koprzywnicy od wieków kultywowany jest zwyczaj bziukania, czyli wydmuchiwania ognia z ust. Te niebezpieczne umiejętności prezentują  miejscowi strażacy. Wiele z lokalnych tradycji wielkanocnych powoli zanika, dlatego jeśli w waszej okolicy coś takiego się dzieje, warto pokazać to dzieciom.