Jak karmić 7-miesięczne dziecko? Krzesełko, pozycja i akcesoria

Siódmy miesiąc życia jest granicą, od której można już powoli wprowadzać do diety produkty inne niż mleko. Rozszerzanie diety niemowlaka rozpoczyna się od warzyw, owoców, dań z mięsem i zbóż. Po pewnym czasie w jadłospisie mogą pojawić się ryba i niewielkie ilości przetworów mlecznych w postaci kefiru, jogurtu lub twarogu. W siódmym miesiącu życia dziecka do menu powinniśmy wprowadzić jajko – można podawać je co drugi dzień – a także tłuszcze odzwierzęce, np. masło i zdrowe oleje roślinne, takie jak: oliwa czy olej rzepakowy. Na tym etapie życia dziecka karmienie piersią lub mlekiem modyfikowanym wciąż jest podstawą żywienia, a menu powinno się składać z minimum trzech posiłków mlecznych i dwóch opartych na nowych produktach. 

Przykładowe menu siedmiomiesięcznego dziecka:

• śniadanie – kaszka jaglana na mleku z bananem;
• II śniadanie – mleko mamy lub mleko modyfikowane;
• obiad – zupa warzywna (np. z ziemniaków, dyni i cukinii) z mięsem z indyka. Purée ziemniaczane z pulpecikami drobiowymi i marchewką;
• podwieczorek – mleko mamy lub mleko modyfikowane;
• kolacja – gotowane warzywa na parze z kaszą.

Pamiętamy o nieograniczonym dostępie do wody, unikajmy natomiast soków owocowych, naparów ziołowych i napojów słodzonych. Maluchowi karmionemu piersią podajemy mleko mamy na żądanie, czyli wtedy, kiedy się go domaga.

Większość siedmiomiesięcznych dzieci nie potrafi jeszcze samodzielnie siedzieć. Umiejętność siadania opanowują między siódmym a dziewiątym miesiącem życia.

– Przy rozszerzaniu diety należy pamiętać, że nie wiek decyduje o możliwości sadzania, a umiejętności dziecka. Sadzanie w krzesełku do karmienia dziecka, które jeszcze samodzielnie nie siedzi, może mieć negatywny wpływ na kręgosłup. Ponadto nie jest to pozycja stabilna i dziecko może wyrządzić sobie krzywdę podczas jedzenia– mówi fizjoterapeutka Magdalena Adaś, prowadząca na FB profil E-fizjoteka.

Maluchy, które jeszcze samodzielnie nie siedzą, najlepiej posadzić sobie kolanach, tak by plecy opierały się o tułów rodzica. Plecy dziecka powinny znajdować się pod kątem prostym w stosunku do jego nóżek. 

– Złym pomysłem jest sadzanie dziecka w bujaczku bądź okładanie go poduszkami na kanapie. Istotne jest, by tułów malucha był wyprostowany, gdyż zapewnia to odpowiednie ułożenie narządów żucia i przełyku, co z kolei zabezpiecza przed zachłyśnięciem – mówi ekspertka.

Na początku rozszerzania diety należy zaopatrzyć się w krzesełko do karmienia, które umożliwia dziecku uczestniczenie w rodzinnych posiłkach. Na co zwrócić uwagę, wybierając krzesełko do karmienia?

• Rozmiar – zbyt szerokie krzesełko będzie utrudniało dziecku utrzymanie prawidłowej pozycji.
• Podnóżek – krzesełko do karmienia powinno mieć podnóżek, dzięki czemu niemowlę będzie mogło zaprzeć się nóżkami i łatwiej będzie mu utrzymać pozycję siedzącą.
• Podkład – podkład krzesełka powinien być wykonany z materiału, na którym niemowlę nie będzie się ślizgało. Jeśli fotelik będzie śliski, dziecko nie będzie mogło dobrze usiąść. Warto sięgnąć po fotelik z wyjmowanym wkładem stabilizującym pozycję. 
• Regulacja – najlepiej wybrać krzesełko z regulowanymi podnóżkiem i oparciem, tak by móc decydować o wysokości fotelika, wysokości podnóżka i podłokietników oraz o odchyleniu oparcia. 

Krzesełko do karmienia powinno zapewniać dziecku bezpieczeństwo, prawidłowe ułożenie ciała, wygodę i komfort podczas jedzenia. Miednica i dolny odcinek kręgosłupa muszą być podparte.

Istnieją dwie metody podawania posiłków i rozszerzania diety niemowląt: tradycyjna oraz BLW (Bobas Lubi Wybór). Metoda BLW pokazuje dziecku różnorodność posiłków i przygotowuje je do samodzielnego spożywania posiłków. Jedzenie podajemy dziecku w naturalnej formie, nie w postaci papki. Maluch poznaje kształt warzyw i owoców, zapoznaje się z produktami o różnej konsystencji. Metoda BLW zakłada też odejście od podawania pokarmów łyżeczką. Kawałki jedzenia kładziemy w miseczce lub na tacy i wybór pozostawiamy dziecku. 

Przy metodzie tradycyjnej, to rodzice/opiekunowie (przynajmniej na początku) karmią dziecko i podają pokarmy zmiksowane na gładką papkę. Dziecko, które przez dłuższy czas otrzymuje pokarmy w formie papki, nie może ćwiczyć umiejętności jedzenia, dlatego warto odchodzić od tej metody, kiedy maluch potrafi już samodzielnie gryźć. 

Jeśli chodzi o akcesoria do jedzenia, w sklepach znajdziemy ogromną ilość różnego rodzaju misek, talerzy i sztućców. Oczywiście nie mamy obowiązku kupowania ich, choć zdarza się, że kolorowy zestaw do jedzenia zainteresuje niejadka na tyle, że zje więcej. Dzieci nauczone używania „dorosłych” łyżek czy widelców z czasem będą z nich korzystać równie zręcznie jak dorośli. Oczywiście najwygodniejszym „sztućcem” będą własne rączki. Lekcje savoir-vivre mogą spokojnie poczekać.