Czy dziecko z zapaleniem oskrzeli może wychodzić na dwór?

Za stan zapalny oskrzeli w 90 procentach przypadków odpowiadają wirusy, znacznie rzadziej bakterie, alergeny czy dym tytoniowy. Choroba może być także następstwem przeziębienia lub innej infekcji górnych dróg oddechowych.

Zwiastunem infekcji może być katar lub lekki ból gardła. Potem najczęściej (choć nie zawsze) pojawia się gorączka. Ponieważ błona śluzowa oskrzeli zaczyna wytwarzać znaczne ilości śluzu, dziecko zaczyna kaszleć. Początkowo jest to męczący, suchy kaszel, który może powodować osłabienie malucha. Po kilku dniach kaszel przechodzi w mokry – brzmi on wprawdzie nieprzyjemnie, ale przynosi ulgę, bo wydzielinę można już odkrztuszać. 

Dla rocznego czy dwuletniego malucha może to być za trudne – wtedy dziecko ją połyka, co może być powodem wymiotów i bólu brzucha. Jeśli pojawi się taki objaw, a w dodatku dziecko gorączkuje, powinniśmy zgłosić się z pociechą do lekarza pediatry. Celem takiej wizyty jest m.in. wykluczenie znacznie poważniejszej choroby, jaką jest zapalenie płuc. Czasem, aby zdiagnozować chorobę, trzeba wykonać badanie rentgenowskie. 

Czy dziecko z zapaleniem płuc może wychodzić na dwór? Lekarz raczej to odradzi. Możemy go jednak spytać, czy z zapaleniem oskrzeli można wyjść na dwór.

Zapalenie oskrzeli trwa zwykle tydzień – dziesięć dni. Przez ten czas lepiej pozostać w domu, choć nie jest to zalecenie kategoryczne. Trzeba przecież wybrać się z dzieckiem choćby do lekarza. Najlepiej skorzystać z wózka, nawet jeśli jesteśmy na etapie odzwyczajania malca od tego środka transportu.

Jeśli dziecko podczas spaceru w wózku zwykle zasypia, nie ma powodu, by nie pozwolić mu spać na dworze. Jest też inne rozwiązanie – werandowanie na balkonie lub w ogródku. Przebywanie w temperaturze niższej niż panująca w domu jest wskazane m.in. dlatego, że pod wpływem chłodniejszego powietrza zmniejsza się obrzęk błon śluzowych dróg oddechowych, a tym samym nasilenie kaszlu.

Przy wyprawach na piechotę pamiętajmy, że nie każdy maluch jest w stanie spacerować spokojnie – dziecko może się spocić, a to na pewno nie przyspieszy zdrowienia. Bardzo ważne jest zatem odpowiednie ubranie – nie za ciepłe, ale też nie za cienkie. Przewianie jest równie niebezpieczne jak przegrzanie. Odpowiedź na pytanie: „czy z zapaleniem oskrzeli można wychodzić na dwór?” będzie przecząca, jeśli zamierzalibyśmy spędzić czas na placu zabaw, ponieważ kontakt chorego dziecka ze zdrowymi rówieśnikami jest zdecydowanie niewskazany. Wirusy „eksportowane” podczas ataku kaszlu przez naszą pociechę mogą zaatakować inne dzieci.

Czy ktoś z rodziców maluchów w wieku od jednego do trzech lat jest sobie w stanie wyobrazić swoją pociechę leżącą grzecznie pod kołderką przez cały dzień? Chyba nie… W ten sposób może spędzać czas tylko dziecko bardzo chore, z wysoką gorączką, cierpiące na dolegliwości bólowe. To zdarza się rzadko przy przebiegającym bez powikłań zapaleniu oskrzeli. Warto jednak zadbać o częste wietrzenie pomieszczeń (gdy otwieramy okno, zaprośmy dziecko do innego pomieszczenia), odpowiednią temperaturę (ok. 22 stopnie w dzień i 18 st. C. w nocy), zapobieganie przeciągom i odkurzanie miejsc, w których bawi się maluch.

Jeśli gorączka przekroczy 38,5 st. C. trzeba ją obniżyć lekami przeciwgorączkowymi wskazanymi przez lekarza. Czy w wypadku zapalenia oskrzeli trzeba podać dziecku antybiotyk? Na pewno nie, jeśli choroba jest wywołana przez wirusy. Antybiotyki działają jedynie na bakterie. Lekarze decydują się na taki krok tylko wtedy, gdy to one są przyczyną choroby lub gdy z powodu powikłań dostają się do organizmu dziecka.

Pediatra z pewnością zaleci także przyjmowanie leków przeciwkaszlowych (w wypadku kaszlu suchego) i wykrztuśnych (gdy pojawia się kaszel mokry). Wskazane są także inhalacje z soli fizjologicznej lub leków rozrzedzających zalegającą w oskrzelach wydzielinę. W jej odkrztuszaniu pomaga picie dużej ilości płynów.