6-tygodniowe niemowlę – co trzeba wiedzieć?

Wielu rodziców mówi o 6-tygodniowym niemowlaku, że jest teraz najbardziej rozkoszne. Nic dziwnego, maleństwo, które przesypiało dotąd praktycznie całą dobę, zaczyna być aktywne, a jego reakcje są coraz bardziej świadome. Maleństwo rozpoznaje rodziców, a nawet zaczyna się uśmiechać. Mama jest dla niego całym światem – nie tylko dostarczycielką jedzenia, ale także ostoją bezpieczeństwa i towarzyszką zabaw.  

Dobrym pomysłem na spędzenie wspólnie czasu jest pokazywanie dziecku zabawek, najlepiej ruchomych i wydających dźwięki. Niemowlęta bardzo lubią grzechotki, dzwoneczki, z zainteresowaniem nasłuchują, skąd pochodzi dźwięk. 6-tygodniowe niemowlę będzie z przyjemnością słuchać spokojnej muzyki, nie tylko kołysanek. Uspokajają je zabawki emitujące szum.  

6. tydzień życia dziecka to czas budowania z nim więzi i relacji psychicznej. Najważniejszy jest kontakt fizyczny – maleństwo uwielbia być dotykane, przytulane, głaskane, masowane i całowane. Jest to także czas budowania wspólnych rytuałów i rutyny towarzyszącej wspólnemu spędzaniu czasu czy np. kąpieli. Malec robi wręcz wrażenie, jakby na nie czekał i z góry cieszył się na czas z mamą. 

6-tygodniowe dziecko z dużym zainteresowaniem przygląda się otoczeniu i reaguje na to, co się dzieje. Z każdym dniem wyostrza się jego wzrok i wyraźniej i dalej widzi. Zaczyna też ćwiczyć aparat mowy, wydając już całą gamę gardłowych odgłosów.  

W tym czasie warto zacząć wydłużać czas czuwania 6-tygodniowego niemowlaka, by odzyskać dla siebie chociaż niewielki kawałek nocy. Doświadczone mamy polecają, by w takiej sytuacji zwyczajnie zajmować uwagę dziecka zabawkami, łaskocząc je po brzuszku czy stopach.  

W 6. tygodniu życia niemowlę staje się coraz sprawniejsze i coraz więcej potrafi:  

• Ćwiczy mięśnie szyi i karku unosząc głowę do góry, szczególnie z pozycji na brzuszku.  
• Podnosi nóżki razem z głową albo na przemian. 
• Uczy się utrzymywać głowę w pionie, choć trzeba ją podtrzymywać. 
• Zaczyna otwierać silnie zaciśnięte piąstki, uchwyci grzechotkę i nie wypuści z rąk.  
• Lepiej widzi przedmioty oddalone na więcej niż 20-30 cm. 
• Zaczyna śledzić poruszające się zabawki. 
• Potrafi się złościć, np. gdy za szybko odkładasz je łóżeczka. 
• Zaczyna świadomie się uśmiechać.  

Rozwój dziecka w 6. tygodniu życia jest bardzo dynamiczny, warto jednak stymulować go dobranymi do jego wieku i możliwości aktywnościami.  

• Wzmacniaj mięśnie nóżek, podkładając pod nie dłonie w pozycji na brzuchu, by dziecko odpychało się od nich. 
• Wzmacniaj mięśnie karku, kładąc kolorowe zabawki przed jego oczami w pozycji na brzuszku, by zainteresowane dźwigało głowę. 
• Rób maluszkowi gimnastykę rąk i nóg, rytmicznie je zginając i prostując.  
• Podkładaj pod nóżki piszczące zabawki, by zaintrygowane dziecko mobilizować do ruchów, które wywołują dźwięk.   

6-tygodniowe niemowlę domaga się karmienia dużo częściej niż dotychczas. To bardzo wyraźna różnica, niektóre mamy uważają wręcz, że mówią, że nie robią teraz nic innego, tylko karmią. W tym czasie u wielu dzieci ustala się nowy rytm karmień i laktacja wzrasta. Maleństwo może potrzebować posiłku 8-9 razy na dobę. Skok rozwojowy może trwać nawet tydzień. Dziecko może w tym czasie być bardziej nerwowe i sprawiać wrażenie głodnego. Dla wielu mam jest to bardzo przykre doświadczenie, bo mają wrażenie, że ich pokarmu nie wystarcza do wykarmienia maluszka. Za kilka dni wszystko wróci do równowagi.  

To już drugi skok rozwojowy w życiu twojego dziecka. Pierwszy, związany z dojrzewaniem układu nerwowego, przechodziło kiedy miało ok. miesiąca. Objawiał się on nerwowością i niepokojem związanym ze zmianą reagowania na bodźce zewnętrzne.  

W kolejnych miesiącach takich skoków będzie jeszcze kilka. Wyliczono, że w pierwszym roku życia dziecko przechodzi ich ok. siedmiu. Początkowo takie okresy nierównowagi są bardzo krótkie, ale w kolejnych miesiącach wydłużają się. Rodzice mają prawo dziwić się, dlaczego ich samodzielne i poukładane dziecko nagle domaga się nieustannej obecności mamy, albo mają wrażenie, że zapomniało o jakiejś umiejętności.  

Skoki rozwojowe są związane z dojrzewaniem mózgu, dlatego u różnych dzieci przebiegają w różnym tempie.  

Na 6. tydzień życia dziecka przypada szczyt występowania kolki pokarmowej. Pierwsze skurcze jelit mogą już występować u 3-tygodniowego noworodka, ale u 6-tygodniowego niemowlaka objawy te mogą być znacznie silniejsze i częstsze. Kolki i wzdęcia to objaw niedojrzałości układu pokarmowego i dowód na to, że organizm maluszka rozwija się. Nie ma więc powodów do niepokoju, choć dla wielu rodziców czas kolki jest bardzo przykry i imają się wielu sposobów, by ulżyć swojemu dziecku, ale nie zawsze się to udaje. Warto spróbować kilku prostych sposobów takich jak:  

• Ogrzewanie brzuszka. Możemy okładać brzuszek ciepłym ręcznikiem, albo termoforem. Niekiedy pomaga ciepła kąpiel.  
• Masowanie brzuszka. Można położyć dziecko na swoim brzuchu i masować je po pleckach. W tej pozycji często udaje się wydalać gazy, które powodują ból w małym brzuszku. Można też masować brzuszek zgodnie z ruchem wskazówek zegara, lewą ręką robiąc ruchy okrężne, a prawą półkola od zewnątrz do środka brzuszka.  
• Owijanie. Dzieci czują się bezpiecznie w ciasnej przestrzeni, dobrze robi im otulenie rożkiem albo kocykiem.  
• Przytulanie. Mocne przytulone dziecko czuje bliskość mamy i odzyskuje bezpieczeństwo.  
• Kołysanie. Wiele maluchów uwielbia, jak się je kołysze, bo przypomina im to czas w brzuchu mamy. Maluch z kolką kołysany na rękach, albo rytmicznie kołysany w wózku szybko się uspokaja.  
• Uspokajające dźwięki. Szum misia, suszarki, wentylatora imitują szum wód płodowych i bardzo uspokajają maleństwo.  
• Preparaty na kolkę. W aptece można kupić bez recepty leki o działaniu wiatropędnym i rozkurczowym na bazie rumianku i kopru włoskiego.  
• Herbatka antykolkowa dla mamy. To zwykle także herbatka skomponowana ze składników o działaniu rozkurczowym, które przenikają do mleka i wraz z nim trafiają do przewodu pokarmowego dziecka.  

Warto mieć na uwadze, że dziecku bardzo udziela się twój nastrój, ale także i atmosfera, jaka panuje w domu. Maleństwo działa jak najczulszy barometr. Dlatego podczas ataków kolki staraj się zachować spokój, bo tylko wtedy jest szansa, że udzieli się on także dziecku.