Czy roczne dziecko może jeść pieczarki?

Przez długi czas grzyby ceniono przede wszystkim ze względu na walory smakowe. Nie doceniano natomiast ich wartości odżywczych. Wśród grzybów o wysokich wartościach godne uwagi są bardzo popularne i lubiane pieczarki. Rosną one zarówno dziko, jak i w pieczarkarniach.

W pieczarkach znajdują się m.in. białko, błonnik, dużo potasu i fosforu, wapń, magnez, sód, selen, miedź, mangan, cynk, witaminy A, D, C oraz witaminy z grupy B. Pieczarki stanowią dobre źródło przeciwutleniaczy (antyoksydantów), które chronią organizm przed rozwojem wielu groźnych chorób, w tym nowotworów i zabezpieczają nas przed przedwczesnym starzeniem. Beta-glukan stymuluje układ odpornościowy, u maluszków jeszcze niedojrzały, natomiast inne obecne w pieczarkach związki działają na organizm odtruwająco.

Skoro wiemy już, jakie wartości prozdrowotne zawierają pieczarki i znamy ich walory smakowe, warto zadać sobie pytanie: od jakiego wieku można je podać dziecku? Nie ma tutaj dokładnych wytycznych. Wiadomo na pewno, że zgodnie z zaleceniami pediatrów i ekspertów Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) dietę maluszka rozszerzamy po ukończeniu przez niego sześciu miesięcy.

Kiedy w diecie dziecka jest czas na wprowadzenie grzybów? Leśnych nie podaje się wcześniej niż w 12. roku życia! Co innego lekkostrawne pieczarki. Według niektórych zaleceń możemy wprowadzić je do diety dziecka, które ukończyło pół roku. Według innych rekomendacji – 10 lub 12 miesięcy (zalecenie organizacji First Step Nutrition Trust). Pieczarki – tak jak inne produkty – wprowadzamy do jadłospisu stopniowo, w niewielkich ilościach, obserwując reakcję dziecka.

Jeśli rodzic ma jakiekolwiek wątpliwości, na jakim etapie rozszerzania diety podać pieczarki, powinien skonsultować się z pediatrą lub dietetykiem dziecięcym.

Roczniak najczęściej je już wszystko. Nic więc dziwnego, że rodzice zastanawiają się, czy roczne dziecko może jeść pieczarki. Odpowiadamy: może. Ta zasada dotyczy wszystkich grzybów hodowlanych, również boczniaków i shiitake. Są one bezpieczne dla małego brzuszka, a ich spożycie nie grozi zatruciem – co jest niestety prawdopodobne w przypadku grzybów leśnych.

Roczne dziecko powinno spożywać pieczarki po obróbce, nigdy na surowo. Można je dusić, gotować, smażyć, zapiekać. Bardzo dobrym rozwiązaniem jest podanie pieczarki w zupce: albo jako jeden ze składników zupy jarzynowej, albo w postaci zupy pieczarkowej. Pieczarki mogą być składnikiem leczo, zapiekanki lub farszu, np. w gołąbkach, pierogach czy wytrawnych naleśnikach. Z pieczarek możesz zrobić smaczny sos – do pulpecików, kaszy, makaronu.

Pieczarki są niskokaloryczne (28 kcal w 100 g), dlatego warto podawać je w towarzystwie delikatnego mięsa, ryby, jajek, innych warzyw. Usmażone (optymalnie na beztłuszczowej patelni) plasterki pieczarek to dobra opcja przekąski do rączki dla maluszków, których dietę rozszerzamy metodą BLW. Pieczarki są szczególnie polecane dzieciom wychowywanym na diecie roślinnej.

Ważne, żeby pieczarki przed obróbką dokładnie oczyścić, umyć w zimnej wodzie i wysuszyć na papierowym ręczniku. Takie postępowanie jest wystarczające – pieczarek nie trzeba obierać.