Preejakulat a ciąża – czy można zajść w ciążę bez wytrysku?

Preejakulatem nazywamy wydzielinę o śluzowej konsystencji produkowaną przez gruczoły opuszkowo-cewkowe, która wydostaje się z penisa w momencie podniecenia seksualnego. Pełni ona przede wszystkim funkcję lubrykantu, zapobiegając tym samym otarciom i uszkodzeniom mechanicznym prącia podczas stosunku. Ilość produkowanego preejakulatu jest zmienna osobniczo. Oznacza to, że niektórzy mężczyźni podczas zbliżenia nie będą produkować tej wydzieliny, natomiast w przypadku innych ilość preejakulatu może być znacząca.

Wydawać by się mogło, że sam preejakulat nie wystarczy, aby kobieta mogła zajść w ciążę. Na tej tezie opiera się też zamysł stosunku przerywanego, w trakcie którego mężczyzna wyjmuje członka z pochwy kobiety na chwilę przed wytryskiem. 

Mimo to sposób ten bardzo często jest zawodny i nie jest uznawany za skuteczną metodę antykoncepcyjną. Wskaźnik Pearla, określający skuteczność metod antykoncepcji, wynosi w przypadku stosunku przerywanego aż 25. Oznacza to, że w ciągu roku regularnego współżycia w nieplanowaną ciążę zajdzie nawet 25 na 100 kobiet stosujących stosunek przerywany jako jedyny sposób zapobiegania ciąży. Jest to związane nie tylko z niepoprawnym stosowaniem wspomnianej metody, ale również tym, co znajduje się w preejakulacie.

Przez wiele lat w powszechnej opinii panował pogląd, że preejakulat nie zawiera żywych plemników, dlatego w przypadku braku wytrysku w pochwie kobiety nie ma szans na zapłodnienie. Dopiero badania przeprowadzone w 2011 roku rzuciły nowe światło na ten temat. Okazało się bowiem, że w preejakulacie mężczyzn mogą znajdować się plemniki nie tylko żywe, ale również zdolne do zapłodnienia komórki jajowej. Z tego względu, pomimo znacznie mniejszej ilości plemników w preejakulacie w stosunku do nasienia, możliwe jest zapłodnienie nawet bez wytrysku.

Ze względu na fakt, że w preejakulacie obecne są żywe plemniki zdolne do zapłodnienia komórki jajowej, istnieje realne ryzyko zajścia w ciąże przez preejakulat. Warto jednak zdawać sobie sprawę, że szansa zapłodnienia jest znacznie mniejsza w porównaniu z wytryskiem w pochwie kobiety. Mimo to, obecność plemników w preejakulacie jednoznacznie wskazuje, że stosunek przerywany nie jest skuteczną metodą antykoncepcyjną. 

Ryzyko ciąży to niejedyny problem związany z preejakulatem i stosunkiem przerywanym. Udowodniono, że wydzielina ta może zawierać w swoim składzie pewne subpopulacje limfocytów, w których u osób zakażonych wirusem HIV dochodzi do namnażania się tego patogenu. Powoduje to, że kontakt z preejakulatem osoby zakażonej niepoddającej się leczeniu może skutkować zakażeniem wirusem HIV. Podczas stosunku przerywanego dojść może również do zakażenia chorobami i wirusami przenoszonymi drogą płciową, takimi jak:

• kiła,
• rzeżączka,
• wirus HTLV-1,
• wirus opryszczki,
• chlamydioza,
• wirus HPV.

Ryzyko ciąży po kontakcie z samym preejakultem jest niższe, niż ma to miejsce w przypadku wytrysku w pochwie kobiety. Z tego też powodu, w przypadku kontaktów seksualnych warto wybierać te metody antykoncepcyjne, które gwarantują wysoki próg zabezpieczenia, jak np. tabletki dwuskładnikowe lub wkładki domaciczne. W przypadku kontaktów z osobami o niejasnym stanie zdrowia pamiętaj koniecznie o używaniu przez partnera prezerwatywy, która nie tylko stanowi zabezpieczenie przed nieplanowaną ciążą, ale także chroni cię przed chorobami przenoszonymi drogą płciową.