Jak długo goi się macica po cesarskim cięciu

Cięcie cesarskie to zabieg operacyjny, w trakcie którego, przez nacięcie wykonane w powłokach brzusznych oraz macicy, wydobywane jest dziecko. W trakcie porodu tym sposobem kobieta najczęściej nie jest znieczulana ogólnie, a anestezjolodzy decydują się na znieczulenie podpajęczynówkowe. Rodząca pozostaje świadoma podczas całej procedury i ma kontakt z personelem medycznym. 

Podczas cięcia cesarskiego dochodzi do otwarcia jamy brzusznej, przecięcia macicy, wydobycia dziecka z jej wnętrza, a następnie ponownego zaszycia. Procedura ta jest najczęściej wykonywaną operacją ginekologiczną i niesie ze sobą bardzo małe ryzyko, zarówno dla matki, jak i dla dziecka.

Cięcie cesarskie powinno być wykonywane jedynie w konkretnych przypadkach i przy wystąpieniu określonych wskazań. Wśród bezwzględnych stanów wymagających wykonania cięcia wymienia się m.in.:

• nieprawidłowe położenie i ułożenie płodu,
• niewspółmierność porodową,
• dystocję szyjkową,
• zagrażającą zamartwicę płodu,
• wypadnięcie pępowiny,
• pękniecie macicy,
• przedwczesne oddzielanie się łożyska,
• stan przedrzucawkowy,
• zatrzymanie postępu porodu,
• wskazania niebędące bezpośrednio związane z położnictwem, tzn. choroby towarzyszące matki, takie jak: niewydolność krążenia, wada serca, choroby kręgosłupa czy też choroby psychiczne. 

Warto podkreślić, że każdy poród jest wyjątkowy i niepowtarzalny, dlatego też w niektórych sytuacjach położnicy po stwierdzeniu takiej konieczności wykonują cięcie cesarskie z innych względów.

Tkanki po wykonaniu cięcia cesarskiego potrzebują czasu, aby zregenerować się i powrócić do kształtu sprzed ciąży. Warto podkreślić, że macica zwiększa swoją masę nawet do 1,5 kg, podczas gdy poza ciążą jej waga szacowana jest na ok. 50 g. 

Do regeneracji macicy dochodzi przede wszystkim w czasie połogu. Gojeniu się rany może towarzyszyć ból i mrowienie okolicy rany, nasilające się np. podczas kaszlu, kichania czy karmienia piersią. W przypadku wystąpienia takich objawów, jak: sączenie się treści ropnej z rany, duża bolesność wokół blizny czy gorączka, należy koniecznie zgłosić się do lekarza ginekologa.

Z otrzymanych przy wypisie ze szpitala zaleceń dowiesz się, jakie szwy zostały zastosowane w twoim przypadku. Jeżeli są to szwy niewchłanialne, najczęściej po ok. 7 dniach należy zgłosić się w celu ich usunięcia. W przypadku kiedy użyte zostały szwy wchłanialne, pełne zagojenie się rany trwa nieco dłużej, jednak nie ma konieczności wizyty w placówce medycznej. Aby w odpowiedni sposób zadbać o ranę, należy również pamiętać o kilku prostych zasadach.

• Rana powinna być sucha i czysta, do jej pielęgnacji używaj tylko znanych środków, co do których masz pewność, że nie wywołują u ciebie reakcji uczuleniowej. Zrezygnuj również z gąbki, a zamiast niej używaj własnej dłoni.
• Wietrz ranę.
• Używaj przewiewnej bielizny.
• Zrezygnuj z obcisłych ubrań.
• Zrezygnuj z depilacji okolic intymnych na ok. 4 tygodnie.
• Pamiętaj o higienie rąk.
• Dezynfekuj ranę do 3 razy dziennie przy użyciu środków do tego przeznaczonych.