Ureaplasma w ciąży – przyczyny, objawy, leczenie

Ureaplasma urealyticum jest bakterią przenoszoną drogą płciową. Bytuje w drogach moczowych, jednak przy nieodpowiednim leczeniu lub jego braku może wywołać stan zapalny narządów zlokalizowanych w obrębie miednicy mniejszej. Swoją morfologią przypomina inną bakterię – mykoplazmę. Ze względu na odmienną budowę od większości bakterii zwykle wywołujących zapalenie w obrębie dróg moczowych i brak typowej ściany komórkowej leczenie zakażeń powodowanych przez ureaplasmę wymaga zastosowania odmiennej antybiotykoterapii.

Typowe objawy ureaplasmy to m.in.:

• bolesność podczas oddawania moczu,
• parcie na mocz,
• pieczenie cewki moczowej,
• charakterystyczny rybi zapach upławów.

Warto podkreślić jednak, że zakażenie ureaplasmą może mieć przebieg bezobjawowy i przenosić się z osoby na osobę. W przypadku nieleczonego zakażenia dojść może do zapalenia kanału szyjki macicy, a także jajników. Nieleczona infekcja może skutkować również obniżeniem płodności lub też całkowitą bezpłodnością. U mężczyzn natomiast charakterystycznym powikłaniem jest zapalenie gruczołu krokowego oraz pogorszenie jakości nasienia.

Ponieważ ureaplasma jest bakterią przenoszoną drogą płciową, do zakażenia dochodzi najczęściej podczas kontaktu seksualnego z zakażoną osobą lub nosicielem bakterii. Ureaplasma znajduje się w drogach rodnych oraz cewce moczowej większości osób aktywnych seksualnie, jednak to gwałtowne namnażanie się patogenu powoduje wystąpienie charakterystycznych, wcześniej wspomnianych objawów. Przyczyną ureaplasmy może być również zakażenie wewnątrzmaciczne, które skutkować może jej wrodzoną postacią u dziecka.

Ponieważ w czasie ciąży stosowanie niektórych grup antybiotyków jest zakazane, leczenie zakażenia powinien przeprowadzić lekarz ginekolog, dobierając leki bezpieczne dla kobiety i płodu.

Ocenia się, że nosicielkami ureaplasmy jest ponad 2/3 kobiet ciężarnych. W większości przypadków nosicielstwo tego patogenu jest bezobjawowe, przez co bakteria nie jest usuwana z dróg rodnych poprzez antybiotykoterapię.

Podczas porodu może dojść do transmisji bakterii z matki na dziecko i ma to miejsce w 20–50 proc. porodów siłami natury. Odsetek ten jest większy w przypadku porodów przedwczesnych. Ureaplasma lokalizuje się najczęściej w drogach oddechowych dziecka. 

Zdarzają się też przypadki, kiedy do zakażenia płodu dochodzi jeszcze w czasie ciąży. W takiej sytuacji skutki ureplasmy w ciąży to m.in. poród przedwczesny, poronienie, a także powikłania występujące u dziecka po porodzie, takie jak: dysplazja oskrzelowo-płucna, martwicze zapalenie jelit czy też krwawienie do ośrodkowego układu nerwowego.

Ponieważ ureaplsma przenoszona jest drogą płciową, skuteczną formą zapobiegania transmisji jest stosowanie zabezpieczeń w postaci prezerwatyw. Ważne jest również, aby unikać kontaktów seksualnych z osobami o nieznanym profilu serologicznym, a więc nieprzebadanymi na obecność nie tylko ureaplasmy, ale także innych chorób przenoszonych drogą płciową, takich jak: kiła, rzeżączka czy HIV. 

Kiedy występuje podejrzenie zakażenia ureaplasmą bądź inną bakterią wywołującą zapalenie cewki lub miednicy mniejszej, można wykonać test w kierunku tych patogenów. Warto pamiętać, że tego typu zakażenia mogą wystąpić u każdej osoby aktywnej seksualnie bez względu na liczbę partnerów seksualnych.