Mięczak zakaźny – czy można chodzić do przedszkola?

Mięczak zakaźny to choroba wirusowa wywoływana przez wirusa mięczaka zakaźnego (MCV). Jego nosicielami są ludzie, a do zakażenia dochodzi poprzez bezpośredni kontakt z osobą zakażoną lub jego skórą. Warto podkreślić, że czas wylęgania wirusa jest bardzo długi, od 2 tygodni do nawet 6 miesięcy, choć zazwyczaj charakterystyczne zmiany skórne pojawiają się po ok. 2-3 miesiącach. 

U większości zakażonych przebieg choroby jest bezobjawowy, ale zarażają oni kolejne osoby. Kiedy choroba przebiega z obecnością zmian skórnych, chora osoba może zarazić kolejne przez cały okres ich obecności na skórze. Do postawienia diagnozy nie są konieczne dodatkowe badania, gdyż obraz kliniczny jest bardzo charakterystyczny.

Mięczak zakaźny występuje najczęściej w postaci grudki o perłowym kolorze, średnicy od 1 mm do 5 mm i pępkowatym zagłębieniu na środku. U osób bez zaburzeń odporności jednocześnie może wystąpić nawet 30 zmian. 

Mięczak zakaźny u dzieci zlokalizowany jest najczęściej w obrębie twarzy, powiek, tułowia, pach, pachwin i szyi. Przy ucisku ze zmiany wydobywa się biała treść o charakterze kaszowatym, w której znajdują się wirusy. Zmiany te niekiedy mogą wywoływać swędzenie, a wokół nich występować może lokalny stan zapalny objawiający się zaczerwienieniem skóry. Kiedy dziecko będzie się drapać, może także dojść do nadkażenia bakteryjnego, które wymaga niekiedy wdrożenia antybiotykoterapii. 

Postać rozsiana mięczaka, w przebiegu której dochodzi do intensywnego rozsiewu zmian o znacznych rozmiarach w obrębie całego ciała, jest charakterystyczna dla osób z obniżoną odpornością, np. w przebiegu zakażenia wirusem HIV, po przeszczepie czy też będących w trakcie leczenia onkologicznego.

Wirus mięczaka zakaźnego cechuje się bardzo dużą zakaźnością. Kontakt z osobą chorą, bez względu na to, czy obecne są u niej charakterystyczne zmiany skórne, czy też infekcja przebiega w sposób bezobjawowy, kończy się najczęściej zakażeniem. Grupami najbardziej narażonymi na rozwinięcie się objawów są sportowcy, osoby pracujące na basenach, masażyści, a także dzieci w wieku przedszkolnym oraz wczesnoszkolnym. 

Czy dziecko może iść do szkoły?

Zaleca się, aby w czasie wysypu wykwitów pozostawić dziecko w domu, by nie doszło do zakażenia innych dzieci.

Mięczak zakaźny jest chorobą z tendencją do samoistnego ustępowania. Dzieje się to jednak na przestrzeni kilku lub nawet kilkunastu miesięcy. Z uwagi jednak na wysoką zakaźność i długi okres ustępowania zmian w przypadku niezastosowania leczenia, niektórzy specjaliści zalecają kurację. Wśród uznanych metod leczenia wymienia się:

• Metody inwazyjne – przede wszystkim użycie krioterapii, lasera, elektrokoagulacji czy też leczenia chirurgicznego. Większość z wymienionych sposób jest bezbolesna i nie pozostawia trwałych blizn po zabiegu. 
• Metody nieinwazyjne – miejscowe stosowanie preparatów mających na celu wywołanie miejscowego stanu zapalnego i tym samym zniknięcie rany. Do najczęściej używanych zaliczają się 5-10 proc. roztwór wodorotlenku potasu (możliwy do stosowania od 2. roku życia), kwas salicylowy czy też 1-2 proc. roztwór gencjany.

Bardzo ważne jest odpowiednie leczenie zakażenia, nie powinno się robić tego na własną rękę.