Domowe sposoby na wymiotowanie u dzieci

Wymioty mogą występować z bardzo wielu skrajnie różnych przyczyn. Większość z nich jest niegroźna i przemijająca, ale czasem wymiotowanie może być symptomem poważnych chorób.

• Niemowlęta wymiotują, gdy w trakcie karmienia piersią lub mlekiem modyfikowanym z butelki połykają zbyt dużo powietrza. Ich mały żołądek nie radzi sobie z przepełnieniem. Zbyt częste karmienie również może powodować nadmierne wypełnienie żołądka.
• Niemowlęta i małe dzieci doświadczają wymiotów w czasie intensywnego kaszlu (np. przy infekcji górnych dróg oddechowych) lub przy silnym bólu gardła (np. w czasie anginy).
• Najczęstszą przyczyną wymiotowania u dzieci są zatrucia pokarmowe wynikające ze spożycia nieświeżego pokarmu. Wymioty są także konsekwencją wirusowych infekcji przewodu pokarmowego (np. rotawirusami).
• Wymiotowanie jest także objawem silnych bólów głowy o charakterze migrenowym.
• Wymioty mogą być także efektem urazu głowy, udaru cieplnego oraz innych chorób neurologicznych.
• U małych dzieci wymiotowanie często towarzyszy podróżowaniu (choroba lokomocyjna).
• Alergia pokarmowa u małych dzieci często objawia się poprzez wymioty.
• Wymiotowanie może być symptomem chorób układu pokarmowego np. refluksu, zapalenia wyrostka robaczkowego czy zakażenia Helicobacterpylori.
• Nie można też pominąć możliwej przyczyny o podłożu psychologicznym. Wymioty mogą być sygnałem tego, że twoje dziecko zmaga się z lękiem, traumą czy zaburzeniami odżywiania.

Jak widzisz, rozpiętość przyczyn jest niezwykle szeroka. Dlatego tak istotna jest diagnostyka, szczególnie, jeśli wymioty nie ustępują po 2-3 dniach lub też wracają cyklicznie. Pilnie zgłoś się do lekarza także wtedy, gdy wymiotom towarzyszy bardzo silna gorączka, ból brzucha, biegunka i znaczne osłabienie malucha (czujesz, że przelewa się przez ręce). Sygnałem alarmowym jest także krew w wymiocinach.

Przede wszystkim zachowaj spokój, bo dziecko silnie reaguje na twoje emocje. Zadbaj o to, by maluch miał pozycję siedzącą lub stojącą, niemowlę weź na ręce i trzymaj pionowo. Dzięki temu unikniesz groźnego zachłyśnięcia. Bezpośrednio po wymiotach sprawdź, czy dziecko ma gorączkę i powstrzymaj się od podawania pokarmów przez dobę.

Zadbaj o odpowiednie nawodnienie. Starszym dzieciom podawaj przede wszystkim wodę ze szczyptą soli, słabe napary z herbaty, rumianku czy kopru włoskiego. Unikaj soków i napojów gazowanych, w tym coli, która bywa polecana jako środek hamujący wymioty. Cola ze względu na zawartość dwutlenku węgla może rozpychać ściany żołądka, a także zwiększać jego zakwaszenie, co prowadzi do nasilenia wymiotów.

W przypadku nasilającego się wymiotowania wprowadź specjalne płyny nawadniające z apteki. Rób to bardzo powoli, np. podając 1 łyżkę co kilka minut, by uniknąć ponownego zwrócenia treści żołądkowej.

Niemowlętom należy podawać samą wodę lub apteczne płyny nawadniające, a gdy tylko stan zdrowia dziecka się poprawi, należy wrócić do karmienia piersią/mlekiem modyfikowanym. Chcesz znać sposób na wymiotowanie u dzieci?

Wymiotowanie to odruch obronny organizmu, który polega na gwałtownym wyrzuceniu treści pokarmowej z żołądka z powrotem do jamy ustnej. Choć wymioty są bardzo nieprzyjemne i męczące, to w praktyce zazwyczaj chronią przed wchłanianiem szkodliwych substancji. Ciało dziecka wyrzuca to, czego nie potrzebuje. Wbrew pozorom to niezwykle cenny mechanizm. Właśnie dlatego wymiotom nie powinno się zapobiegać, ale można je łagodzić. Co jest dobre na wymiotowanie u dzieci?

Wśród domowych sposobów sprawdzi się łagodny napar z imbiru (nie może być ostry!). Pomaga także dostęp do świeżego powietrza oraz chłodny okład na głowę. Po ustąpieniu wymiotów zacznij od wprowadzenia lekkostrawnych posiłków. Na początek podaj dziecku kleik ryżowy, kaszę jaglaną lub jęczmienną z niewielkim dodatkiem soli (uzupełnia elektrolity).

Jeśli wymioty wynikają z choroby lokomocyjnej, to najskuteczniejszy będzie apteczny środek łagodzący dolegliwości z nią związane.

Wymiotowanie u dzieci może być także objawem psychosomatycznym, wtedy żadne domowe sposoby na wymiotowanie nie pomogą. W takim przypadku niezbędna będzie konsultacja z psychologiem dziecięcym i dopasowana do potrzeb rodziny terapia.