Mioklonie przysenne u niemowląt – objawy, przyczyny, leczenie

Miokloniami określa się krótkotrwałe i niespodziewane skurcze mięśni, które mogą obejmować zarówno całą grupę, jak i pojedynczy mięsień. W większości przypadków występują tylko w konkretnych sytuacjach, np. podczas snu i nie wpływają na codzienne funkcjonowanie człowieka. W takich momentach mamy do czynienia z tzw. miokloniami fizjologicznymi. Jeśli trwają one dłużej i poważnie zakłócają funkcjonowanie danej osoby, określane są jako mioklonie objawowe. Mogą występować w chorobach i stanach takich, jak:

• guzy ośrodkowego układu nerwowego,
• toksoplazmoza,
• choroby spichrzeniowe i metaboliczne,
• zatrucie lekami,
• uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego,
• przebyte niedotlenienie.

W przypadku padaczki występujące mioklonie określane są jako mioklonie padaczkowe. Warto podkreślić jednak, że objawowe mioklonie występują znacznie rzadziej niż fizjologiczne, dlatego w przypadku pojawienia się mioklonii przysennych u dziecka, które zaliczane są do drugiej grupy, nie ma potrzeby, aby udawać się do lekarza.

Mioklonie przysenne w przypadku niemowląt objawiają się najczęściej jako nagłe i gwałtowne drżenia części kończyn. Co ciekawe, wśród bodźców wywołujących je wymienia się m.in. kołysanie, jazdę samochodem czy też różne dźwięki. Warto podkreślić, że w przypadku mioklonii przysennych u niemowląt badanie przeprowadzone przez lekarza w gabinecie oraz badanie EEG nie wykazują odchyleń, które wskazywać by mogły na współistnienie poważnej choroby. Mioklonie przysenne ustępują wraz z obudzeniem się dziecka. Nie ustępują natomiast w momencie przytrzymania drżącej kończyny, a nawet niekiedy mogą się wtedy nasilić.

Wielu rodziców zastanawia się, czy mioklonie przysenne u niemowląt nie stanowią zagrożenia dla maluszka. W przypadku kiedy ustępują one po obudzeniu dziecka oraz nie stwierdza się żadnych innych odchyleń w jego stanie, nie ma powodu do obaw. Mioklonie przysenne mają charakter samoograniczający i mogą ustępować wraz z wiekiem. Pamiętaj jednak, że drżenia we śnie nie występują jedynie u dzieci, ale niekiedy również w przypadku osób dorosłych.

Trudno jednoznacznie stwierdzić, co powoduje wystąpienie mioklonii przysennych. Związane są one jednak najczęściej z poszczególnymi fazami snu i zmianami w funkcjonowaniu mózgu w tym czasie. W przypadku mioklonii objawowych, ich pojawienie się związane jest przede wszystkim z patologiami w organizmie człowieka, jak np. nowotwory ośrodkowego układu nerwowego czy też poważne zaburzenia metaboliczne. Z tego powodu jeżeli widzisz, że twoje dziecko zachowuje się inaczej niż zwykle, warto udać się do lekarza, by rozwiać wątpliwości.

Mioklonie przysenne, określane niekiedy jako drgawki we śnie u dziecka, nie wymagają leczenia, gdyż nie stwierdza się nieprawidłowości zarówno w zapisie EEG informującym o pracy mózgu, jak i w badaniu lekarskim. Mioklonie przysenne ustępują samoistnie po obudzeniu się dziecka i mogą całkowicie zaniknąć do ukończenia przez maluszka 1. roku życia. W przypadku stwierdzenia mioklonii objawowych lub też mioklonii padaczkowych konieczne jest wdrożenie leczenia mającego na celu usunięcie przyczyny odpowiedzialnej za ich wystąpienie.