Lęk separacyjny u niemowlaka. Czy jest się czego obawiać?

Czym jest lęk separacyjny u niemowląt? Jak sobie z nim radzić i czy jest to problem, z którym trzeba walczyć? Ewa Sękowska-Molga jest psycholożką dziecięcą, a jej profil na Instagramie obserwuje prawie 3 tysiące użytkowników. Teraz napisała o lęku separacyjnym u niemowląt. Wyjaśnia, że jest on prawidłowy i niezbędny w rozwoju dziecka, nie należy się go obawiać, a stopniowo przyzwyczajać niemowlaka do pozostania pod opieką innej osoby niż matka.  

Czym jest lęk separacyjny?

Ewa Sękowska-Molga na swoim profilu na Instagramie dała kilka wskazówek, jak radzić sobie z lękiem separacyjnym u niemowląt. Napisała, że jest to niezbędny element rozwoju dziecka. Może objawiać się silnym płaczem, paniką, histerią oraz trudnościami w zasypianiu dziecka. Lęk separacyjny jest obawą dziecka przed rozstaniem się z mamą. Występuje zwykle między 7. a 11. miesiącem życia.

Lęk separacyjny – jak łagodzić?

Aby załagodzić lęk separacyjny u niemowląt, psycholożka dziecięca Ewa Sękowska-Molga zachęca, aby stopniowo przyzwyczajać dziecko do pozostania pod opieką innych osób. Wiele kobiet wychodząc z domu, wymyka się, aby dziecko nie zauważyło nieobecności. Jednak lepszym rozwiązaniem jest poinformowanie o wyjściu i przewidzianym powrocie, np. „wrócę po obiedzie”. Warto pamiętać, aby być konsekwentnym w swoich obietnicach.

Mama psycholog dziecięcy w swoim wskazówkach pisze także, aby nie przedłużać momentu rozstania i panować nad swoimi emocjami. Niepewność, płacz, zdenerwowanie dziecko wyczuje, przez co pogłębi się lęk separacyjny. Opuszczając swoje dziecko, można wprowadzić stały miły rytuał, np. zawsze podczas pożegnań pocałuj lub pomachaj ręką. Wszelkie zmiany dotyczące życia dziecka i rodziny powinny zostać wprowadzane w sposób stopniowy, aby dziecko mogło oswoić się z nową sytuacją.

Lęk separacyjny – zabawa na pożegnanie

Dzieci uczą się poprzez zabawę. Ewa Sękowska-Molga, psycholog dziecięcy, poleca także zabawę z dzieckiem „a kuku”. Polega na zasłanianiu swojej twarzy dłońmi lub jakimś przedmiotem, następnie odsunięcie i pokazanie twarzy z okrzykiem „a kuku”. To pokaże dziecku, że jeśli coś znika, to za chwilę to powraca. W ten sposób wyjścia mamy i pozostawienie pod opieką innej osoby będzie rozumiane przez dziecko, jako coś chwilowego. Takie zabawy mogą osłabić lęk separacyjny u dzieci.

Lęk separacyjny - jak łagodzić?

Aby załagodzić lęk separacyjny u niemowląt, psycholog dziecięca Ewa Sękowska-Molga zachęca, aby stopniowo przyzwyczajać dziecko do pozostania pod opieką innych osób. Wiele kobiet wychodząc z domu, wymyka się, aby dziecko nie zauważyło nieobecności. Jednak lepszym rozwiązaniem jest poinformowanie o wyjściu i przewidzianym powrocie, np. "wrócę po obiedzie". Warto pamiętać, aby być konsekwentnym w swoich obietnicach.

Mama psycholog dziecięcy w swoim wskazówkach pisze także, aby nie przedłużać momentu rozstania i panować nad swoimi emocjami. Niepewność, płacz, zdenerwowanie dziecko wyczuje, przez co pogłębi się lęk separacyjny. Opuszczając swoje dziecko, można wprowadzić stały miły rytuał, np. zawsze podczas pożegnań pocałuj lub pomachaj ręką. Wszelkie zmiany dotyczące życia dziecka i rodziny powinny zostać wprowadzane w sposób stopniowy, aby dziecko mogło oswoić się z nową sytuacją.

Lęk separacyjny - zabawa na pożegnanie

Dzieci uczą się poprzez zabawę. Ewa Sękowska-Molga, psycholog dziecięcy, poleca także zabawę z dzieckiem "a kuku". Polega na zasłanianiu swojej twarzy dłońmi lub jakimś przedmiotem, następnie odsunięcie i pokazanie twarzy z okrzykiem "a kuku". To pokaże dziecku, że jeśli coś znika, to za chwilę to powraca. W ten sposób wyjścia mamy i pozostawienie pod opieką innej osoby będzie rozumiane przez dziecko, jako coś chwilowego.