Czopki na gorączkę

Prawidłowa temperatura ciała zdrowego dziecka wynosi 36-37,5 st. Celsjusza. O stanie podgorączkowym mówimy, gdy temperatura ciała wzrośnie powyżej 37,5 st. Celsjusza, natomiast gorączka występuje powyżej 38-38,5 st. Celsjusza. Gorączka jest objawem chorobowym towarzyszącym przede wszystkim zakażeniom bakteryjnym i wirusowym oraz ząbkowaniu, może też pojawić się w wyniku przegrzania organizmu. Wzrost temperatury ciała wynika z zaburzenia równowagi ośrodka termoregulacyjnego znajdującego się w podwzgórzu.

Pierwszym etapem radzenia sobie z podwyższoną temperaturą ciała u dzieci powinno być nawadnianie wodą oraz częste mierzenie temperatury. Zasadność zastosowania farmakoterapii ma miejsce, gdy temperatura ciała wzrośnie powyżej 38-38,5 st. Celsjusza. Leczenie należy włączyć także u dzieci, u których występuje ryzyko pojawienia się drgawek gorączkowych. Stosowanie leków przeciwgorączkowych u niemowląt i dzieci powinno być konsultowane z lekarzem, który dobierze bezpieczne preparaty na gorączkę w odpowiedniej dawce i preferowanej formie podania (w postaci syropu, tabletki lub czopka).

Domowe sposoby na gorączkę działają tylko doraźnie, ale można je zastosować wspomagająco. Należą do nich:

• kąpiel w chłodnej wodzie – temperatura wody powinna być o jeden stopień niższa niż temperatura ciała dziecka,
• napary z lipy oraz syropy z wyciągiem z lipy i kwiatu bzu – lipa i bez to rośliny mające działanie napotne i przeciwgorączkowe; parujący pot nieznacznie obniża temperaturę ciała,
• plastry chłodzące na czoło – nie obniżają gorączki, ale dają uczucie ochłody dzięki zawartości mentolu oraz olejków eterycznych – olejku rycynowego, eukaliptusowego i lawendowego.

Najważniejszą zasadą stosowania leków przeciwgorączkowych jest dobór dawki leku do aktualnej masy ciała dziecka. Absolutnie nie należy kierować się wiekiem dziecka, ponieważ dzieci w tym samym wieku mogą mieć różną wagę, a nieodpowiednio dobrana dawka preparatu niekorzystnie wpłynie nie tylko na leczenie, ale i ogólne zdrowie dziecka.

Najczęściej stosowanym lekiem przeciwgorączkowym jest paracetamol, którego działanie związane jest z hamowaniem aktywności cyklooksygenazy prostaglandynowej w ośrodkowym układzie nerwowym, prowadzące do zmniejszenia stężenia prostaglandyn w podgórzu. To właśnie prostaglandyny odpowiadają za podwyższenie temperatury ciała. Bezpieczna dawka paracetamolu u dzieci to 10-15 mg/kg masy ciała, stosowana co cztery lub sześć godzin. Lek można podawać dziecku przez kilka dni.

Na gorączkę stosuje się także ibuprofen o działaniu przeciwzapalnym, przeciwbólowym i przeciwgorączkowym. Należy pamiętać, iż lek ten nie powinien być podawany dzieciom poniżej trzeciego miesiąca życia (chyba że lekarz zaleci inaczej). Odstęp między przyjęciem poszczególnych dawek ibuprofenu jest większy niż w przypadku paracetamolu i wynosi osiem godzin. W trudnej do opanowania gorączce można stosować naprzemiennie paracetamol i ibuprofen, z zachowaniem odpowiednich odstępów między podaniem jednego i drugiego preparatu.

Oblicz jednorazową dawkę leku

Wpisz wagę swojego dziecka:

Oblicz

Jednorazowa dawka leku to:

ml

Maksymalna ilość dawek w ciągu doby:  

Pamiętaj, aby zachować 6 godzin przerwy pomiędzy dawkami.

Za mała masa ciała dziecka. Lek jest dostępny dla dzieci powyżej 5 kg masy ciała.

Dla pacjentów powyżej 40 kg polecamy APAP Junior

Oblicz jednorazową dawkę leku

Wpisz wagę swojego dziecka:

Oblicz

Jednorazowa dawka leku to:

ml

Maksymalna ilość dawek w ciągu doby:  

Pamiętaj, aby zachować 6 do 8 godzin przerwy pomiędzy dawkami.

Za mała masa ciała dziecka. Lek jest dostępny dla dzieci powyżej 5 kg masy ciała.

Dla pacjentów powyżej 40 kg polecamy Ibuprom w tabletkach lub kapsułkach

Większość dzieci preferuje przyjmowanie leków przeciwgorączkowych w formie płynnej, ponieważ zawierają one substancje smakowe. W przypadku gdy dziecko odmawia przyjęcia leku w formie doustnej, można rozważyć zastosowanie czopków na gorączkę.

Leki przeciwgorączkowe podane w formie czopków są szczególnie przydatne dla niemowląt i dzieci, które nie chcą wypić syropu. Zaletą czopków na zbicie gorączki jest ich szybkość działania wynikająca z aplikacji leku do odbytu. W przeciwieństwie do doustnych leków, stosując czopki nie stwarzamy ryzyka zakrztuszenia się dziecka lub zwymiotowania leku.

Czopki na gorączkę dla niemowląt mogą być stosowane od trzeciego miesiąca życia. Na rynku dostępne są także czopki na gorączkę dla dzieci starszych, np. w wieku od dwóch do sześciu lat, dlatego przed zastosowaniem leku należy dokładnie sprawdzić, dla jakiej grupy wiekowej przeznaczony jest preparat. Lek w postaci czopka nie powinien być łamany i dzielony, ponieważ takie działanie nie daje gwarancji, iż każda połówka leku będzie zawierała tę samą ilość substancji czynnej.

Jakie czopki na gorączkę dla niemowląt i dzieci wybrać? Czopki na gorączkę zawierają w swoim składzie ibuprofen lub paracetamol o działaniu przeciwbólowym i przeciwgorączkowym. Podanie doodbytnicze leku sprawia, że wchłania się on niemal w całości i zaczyna działać do pół godziny od aplikacji. Ominięcie doustnej drogi podania leku zmniejsza ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, nie obciąża też wątroby, która odpowiada za metabolizowanie leków.

Czopki łatwo jest aplikować niemowlętom i śpiącym dzieciom. Leki te mają kształt stożka i najlepiej wprowadzać je do odbytu węższą częścią. Jeśli dziecko jest niespokojne, a jego mięśnie są mocno zaciśnięte, pomocna może być ciepła kąpiel bądź posmarowanie okolicy odbytu wazeliną. W zależności od masy ciała dziecka i wieku zaleca się stosowanie jednego bądź dwóch czopków od trzech do czterech razy na dobę.

Bibliografia:

1. American Academy of Pediatrics, “Clinical report fever and antipyretic use in children”, Pediatrics 2011; 127:580–7.
2. Anna Mania, Paweł Małecki, Paweł Kemnitz, Katarzyna Mazur-Melewska, Wojciech Służewski, Magdalena Figlerowicz, Aneta Rzepka, “Gorączka u dzieci – diagnostyka i leczenie”, Forum Pediatrii Praktycznej, NR 25 (Luty 2019).
3. Mrozińska M., Zasady stosowania leków przeciwgorączkowych u dzieci”, Lek w Polsce., Vol.14 nr 10’04 (166).