Synbiotyk dla dziecka – jak i kiedy podawać?

Probiotyki to żywe drobnoustroje, które przynoszą korzyści zdrowotne organizmowi poprawiając jakość trawienia i odporność. Najbardziej popularne z nich to m.in. szczepy bakterii Lactobacillus, Bifidobacterium, Enterococcus faecium, Lactococcus lactis, Streptococcus thermophilus oraz drożdżaki Saccharomyces boulardii.

Prebiotyki z kolei to substancje pobudzające rozrost „dobrych bakterii”, czyli będące pożywką do ich namnażania się i aktywności. Należą do nich oligosacharydy, takie jak fruktooligosacharydy, galaktooligosacharydy i oligosacharydy sojowe a także polisacharydy, z których najpopularniejsze są: inulina, celuloza, skrobia i pektyny.

Synbiotyki to specjalna grupa preparatów, które łączą działanie probiotyków i prebiotyków. Ich zadaniem jest modyfikacja mikrobioty jelitowej osłabionej np. przez antybiotykoterapię czy szkodliwe czynniki środowiskowe. W skład synbiotyków wchodzą żywe kultury bakterii, najczęściej szczepy z gatunków Lactobacillus, Bifidobacterium i substancje stanowiące „pożywienie” dla korzystnych bakterii.

Synbiotyki spełniają wiele ważnych funkcji, wśród których najważniejsze jest oczywiście utrzymanie i odbudowa odpowiedniej mikrobioty jelit. Ponadto wzmacniają układ odpornościowy, wspierają leczenie biegunek, przywracają właściwe pH w jelitach, osłabiają działanie alergenów, ułatwiają leczenie zaparcia i wzdęć. Synbiotyki wspomagają także terapię zespołu jelita drażliwego oraz innych dolegliwości ze strony jelit. Zaobserwowano także, że preparaty synbiotyczne poprawiają skuteczność leczenia zakażenia Helicobacter pylori i podwyższają komfort życia przy nietolerancji laktozy i celiakii. Synbiotyki wykazują także dobroczynny wpływ w profilaktyce infekcji układu moczowo-płciowego.

Probiotyki i prebiotyki działają w jelicie grubym, powinny więc pokonać układ pokarmowy w niezmienionej postaci. O ile prebiotyki są odporne na działanie soków trawiennych, o tyle probiotyki często ulegają ich niekorzystnemu wpływowi. Wzajemna synergia probiotyków i prebiotyków podnosi ich skuteczność – fermentujące prebiotyki są doskonałą pożywką do rozrostu „dobrych bakterii” probiotycznych. Z tego powodu preparaty łączące probiotyki i  prebiotyki charakteryzują się o wiele większą skutecznością niż same probiotyki.

Synbiotyki powinno się przyjmować po niezbyt gorącym posiłku a nie czczo – mają wówczas najniższą skuteczność. Nie powinno się też popijać ich ciepłymi płynami. Przeważa opinia, by podawać je wieczorem, ponieważ w nocy perystaltyka jelit jest mniejsza i bakterie łatwiej przyklejają się do błony  śluzowej jelit.

U dzieci najbardziej wygodnym i efektywnym sposobem podawania synbiotyku są krople. Dzięki kroplomierzowi można podać preparat wprost do buzi dziecka, łatwo też precyzyjnie odmierzyć zalecaną dawkę preparatu. Na rynku dostępne są także synbiotyki w syropie, kapsułkach, proszku w saszetkach a nawet w tabletkach do ssania. Kupimy także synbiotyki bez glutenu i laktozy.

Cel stosowania synbiotyków u dzieci jest analogiczny do probiotyków. Dobroczynne bakterie zawarte w synbiotyku korzystnie wpływają nie tylko na prawidłowe funkcjonowanie przewodu pokarmowego ale również modulują pracę układu odpornościowego. Jednym z najlepiej przebadanych szczepów bakterii, który możemy znaleźć w formułach synbiotycznych jest Lactobacillus rhamnosus GG. Spektrum działania tego szczepu jest dosyć szerokie i obejmuje zarówno wpływ na prawidłową pracę przewodu pokarmowego (infekcje rotawirusowe, biegunka poantybiotykową), jak i modulację układu odpornościowego (infekcje górnych dróg oddechowych). Wskazane jest, by podawać dziecku synbiotyk nie tylko podczas leczenia antybiotykami, ale także po zakończeniu kuracji, by pozwolić jelitom odbudować mikrobiotę bakteryjną.