Jak zmniejszyć CRP?

CRP, czyli białko c-reaktywne, to białko, które zaliczyć możemy do tak zwanych białek ostrej fazy. Jest ono produkowane głównie przez wątrobę oraz komórki tłuszczowe naszego organizmu w odpowiedzi na toczący się w nim stan zapalny. CRP uwalniane jest do krwi, gdzie bierze udział w zwalczaniu przyczyn stanu zapalnego. Jest to możliwe dzięki zdolności do współpracy z układem dopełniacza (zespół białek) oraz granulocytami, a więc elementami wchodzącymi w skład układu odpornościowego człowieka. W dużym skrócie możemy powiedzieć, że CRP ułatwia przyłączanie się białek układu dopełniacza do nieprawidłowych komórek lub drobnoustrojów (głównie bakterii), co z kolei umożliwia dołączanie się do nich granulocytów. Te ostatnie są bezpośrednio odpowiedzialne za unieszkodliwienie zagrożenia, jakim jest np. patogen.  

Produkcja białka c-reaktywnego pobudzana jest nie tylko przez różnego rodzaju zakażenia wywołane przez wirusy czy bakterie, ale także przez urazy, przewlekły stan zapalny w chorobach autoimmunologicznych, a niekiedy także w przypadku występowania choroby nowotworowej.

Badanie CRP nie jest zaliczane do rutynowo wykonywanych badań w praktyce pozaszpitalnej. Z tego powodu nieczęsto będzie ono robione u twojego maluszka. Jednak lekarz pediatra może zlecić badanie CRP w przypadku ostrej infekcji u dziecka. Badanie stężenia białka c-reaktywnego znacznie częściej wykorzystywane jest w praktyce szpitalnej. Jest ono bardzo pomocne przy monitorowaniu postępów leczenia np. przy antybiotykoterapii, w ocenie nasilenia choroby autoimmunologicznej czy też obserwacji postępów w leczeniu choroby nowotworowej. Oznaczenie CRP bywa  przydatne po operacji do oceny, czy doszło do zakażenia rany. 

Oznaczenie poziomu CRP może być wykorzystywane w monitorowaniu przebiegu ciąży. Wzrost wartości tego białka może świadczyć o infekcji, która stanowi potencjalne zagrożenie dla płodu. Warto podkreślić, że ciąża jest stanem, w którym dochodzi do fizjologicznego wzrostu stężenia CRP. Wynik badania krwi powinien być zawsze skonsultowany przez prowadzącego ciążę lekarza ginekologa.

Jak już zostało wcześniej wspomniane, białko c-reaktywne produkowane jest w odpowiedzi na toczący się w organizmie stan zapalny. Jego wzrost powodują nie tylko zakażenie, ale także uraz, nowotwór czy choroba autoimmunologiczna. Lekarz na podstawie wyniku w przypadku infekcji może wstępnie rozpoznać, na co cierpi maluszek. 

Dla przykładu: niskie wartości białka c-reaktywnego przy niewysokiej gorączce wskazują na zakażenie wirusowe. Jest to związane z faktem, że większość wirusów, które kojarzymy z infekcjami dróg oddechowych, a także biegunkami, nie wywołuje silnego odczynu zapalnego, a co za tym idzie, nie pobudza mocno produkcji CRP.  

Znacznie większy wzrost obserwowany jest w przypadku zakażeń bakteryjnych. W tym przypadku stan zapalny jest znacznie bardziej nasilony, a białko c-reaktywne produkowane w większych ilościach. Do znacznego wzrostu wartości CRP dochodzi w zaostrzeniach autoimmunologicznych chorób przewlekłych.

Aby zmniejszyć CRP, należy przede wszystkim zmniejszyć stan zapalny w organizmie. W tym celu lekarz może zadecydować o leczeniu przyczynowym lub objawowym. 

Do leczenia przyczynowego zaliczana jest np. antybiotykoterapia. W przypadku infekcji bakteryjnej antybiotyk skierowany jest bezpośrednio w przyczynę stanu zapalnego. Odpowiednio dobrany przez lekarza, pozwala wyeliminować z organizmu bakterię wywołującą chorobę, a co za tym idzie, stan zapalny w organizmie. Wraz z ustępowaniem zakażenia poziom CRP normalizuje się. 

W leczeniu objawowym mającym na celu ograniczenie stanu zapalnego używa się najczęściej niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) oraz przeciwbólowych. Najpopularniejszymi przedstawicielami tej grupy są paracetamol oraz ibuprofen. Pierwszy z wymienionych działa przede wszystkim przeciwbólowo, ale ze względu na działanie w ośrodkowym układzie nerwowym łagodzi również odpowiedź zapalną organizmu. Ibuprofen natomiast, tak jak pozostałe leki z grupy NLPZ, hamuje we krwi powstawanie białek biorących udział w reakcji zapalnej organizmu. Z tego powodu leki te nie tylko łagodzą objawy związane z infekcją, ale także ograniczają stan zapalny w organizmie. 

W przypadku chorób przewlekłych, aby obniżyć stężenie CRP, należy przestrzegać zaleceń lekarza. W większości przypadków wymaga to zastosowania specjalistycznego leczenia, kiedy używane są leki immunosupresyjne, leczenie biologiczne czy też glikokortykosteroidy. 

Pamiętaj, że samo podwyższenie poziomu CRP bez towarzyszących innych objawów, które sugerowałyby stan zapalny w organizmie, nie musi świadczyć o tym, że dzieje się coś niepokojącego. Wynik badania zawsze należy skonsultować swoim lekarzem, który podejmie decyzję, czy  dziecku potrzebna jest diagnostyka lub wdrożenie leczenia.