Spis treści:
Czym jest angina ropna?
Najczęściej na anginę chorują dzieci w wieku od 3 do 14 lat. Największa zachorowalność przypada na okres jesienno-zimowy i wczesną wiosnę. Zdarza się jednak, że maluchy łapią ją także podczas upałów. Jak to możliwe? Angina ropna to choroba bakteryjna. Na skutek szybkiego schłodzenia tkanek gardła (np. podczas jedzenia lodów czy picia zimnych napojów) naczynia krwionośne kurczą się, a wówczas bakterie żyjące w jamie ustnej wnikają w głąb, namnażają się i powodują anginę.
Angina ropna jest chorobą wywoływaną przez bakterie paciorkowca, stąd mówi się o niej angina paciorkowcowa. Jakie to bakterie?
- Streptococcuspyogenes z grupy A,
- rzadziej Streptococcuspyogenes z grupy C lub G,
- Mycoplasmapneumoniae,
- Arcanobacteriumhaemolyticum.
Warto wiedzieć, że angina ropna zaczyna się dość gwałtownie i intensywnie. Zazwyczaj rozpoznanie choroby nie jest problematyczne. Wystarczy spojrzenie w gardło malucha. Powiększone migdałki, na których widoczny jest biały, ropny nalot, świadczyć mogą o tym, że u malucha rozwija się angina ropna.
Jeśli jednak gołym okiem nie widać żadnych zmian, wówczas warto poprosić lekarza o wykonanie testu na obecność paciorkowców. Polega on na pobraniu wymazu z gardła i naniesieniu go na pasek testowy.
Warto pamiętać, że zakażenie następuje przede wszystkim drogą kropelkową i poprzez bezpośredni kontakt z chorą osobą. Znacznie rzadziej źródłem zakażenia jest bezobjawowy nosiciel PBHA – najczęściej dziecko. Co więcej – angina jest zaraźliwa tak długo, jak długo trwa. Dlatego w tym czasie należy ograniczyć kontakt z innymi osobami do absolutnego minimum i szczególnie pilnować przestrzegania zasad higieny.
Angina ropna – objawy
Objawy anginy ropnej koncentrują się zazwyczaj w obrębie gardła. To przede wszystkim:
- silny ból utrudniający przełykanie,
- obrzęk i zaczerwienienie migdałków,
- intensywnie czerwona i obrzęknięta błona śluzowa gardła,
- powiększone węzły chłonne przednie,
- charakterystyczny biały nalot na migdałkach. Z tego powodu chorobę nazywamy anginą „ropną”,
- nudności i wymioty – mogą pojawić się zwłaszcza na początkowym etapie choroby,
- dodatkowo może wystąpić temperatura nawet w okolicach 38 st. C.
Rzadko jednak anginie ropnej towarzyszy kaszel lub katar.
„Dziecko ma wysoką gorączkę i tak boli je gardło, że ledwo przełyka. Bardzo źle się czuje i jest nieszczęśliwe. Migdałki są zaczerwienione i powiększone, a po dniu lub dwóch pojawia się na nich biały nalot. Węzły chłonne na szyi są powiększone i tkliwe” – można przeczytać w kultowym poradniku dla rodziców „Dziecko” autorstwa Benjamina Spocka. I jak pisze dalej: „Dziecko narzeka też na ból głowy i żołądka i jest apatyczne. Jego oddech ma stęchły, nieprzyjemny zapach”.
Wszystkie objawy mogą występować tak długo, jak długo trwa leczenie anginy.
„Kiedyś popularną metodą leczenia dzieci, które chorowały na zapalenie gardła, było usuwanie migdałków podniebiennych. Badania wykazały jednak, że to niewiele pomaga. Należy pamiętać, że dziecko, któremu usunięto migdałki, nadal może być zakażone paciorkowcem” – podkreśla Benjamin Spock.
Ile trwa angina ropna?
W związku z tym, że angina ropna jest chorobą wywoływaną przez bakterie, leczenie oznacza włączenie antybiotyku. Na czas choroby dziecko powinno pozostać w łóżku. Zazwyczaj leczenie anginy trwa około 7–10 dni i po tym czasie choroba ustępuje bez śladu.
O tym, jak długo leczy się anginę, decyduje lekarz po przeanalizowaniu wszystkich czynników. Dlatego po zakończeniu przyjmowania leków należy zgłosić się na wizytę kontrolną. Pediatra oceni, czy zakończyć terapię, czy może przedłużyć czas przyjmowania leków. Należy podawać je przez tyle dni, ile zalecił pediatra. Niedoleczona angina grozi bowiem przewlekłym stanem zapalnym oraz zwiększa ryzyko nawrotów.
Warto pamiętać, że to, ile czasu trwa angina, zależy w dużej mierze również od sił malucha do walki. Dlatego warto dodatkowo wspierać mały organizm. W całym przebiegu choroby nie zaszkodzi płukanie gardła letnim naparem z szałwii lub rumianku. Złagodzi to dolegliwości bólowe i nawilży przesuszone gardło. Warto również pilnować, żeby dziecko sporo piło.
Źródła:
- Benjamin Spock, „Dziecko. Pielęgnacja i wychowanie”, Przełożyła Magdalena Hermanowska, ISBN 978-83-8062-558-7, Uaktualnił i rozszerzył Robert Needlman.