Czy jak dziecko ulewa to jest najedzone?

Ulewanie to samoistne cofanie się treści pokarmowej z żołądka dziecka do jamy ustnej i poza nią. 60 proc. dzieci do 4. miesiąca życia zmaga się z ulewaniem. Organizm maluszka przyzwyczaja się do przyjmowania pokarmów doustnie. Jeśli dziecko zje za dużo, nadmiar pokarmu ulewa. Ulewanie może być również objawem refluksu żołądkowo-przełykowego, który rozwija się u maluszków na skutek niedojrzałości mięśni, np. zwieracza przełyku. 

Nadmierne ulewanie u niemowląt może wynikać z nieprawidłowej pozycji, jaką przyjmuje dziecko po posiłku, tzn. gdy leży. Może być również efektem zbyt dużej ilości przyjmowanego w jednym karmieniu pokarmu oraz połykaniu powietrza podczas jedzenia, co zdarza się, gdy dziecko jest rozdrażnione i płacze. 

Niektórzy rodzice zastanawiają się, jak odróżnić obfite ulewanie u niemowląt od wymiotów, mogących świadczyć np. o trwającej infekcji. Ulewanie jest procesem swobodnym, niewymagającym żadnej siły od dziecka. Wymioty zaś są procesem aktywnym, gwałtownym, towarzyszy im często płacz lub niepokój.

Ulewanie w większości przypadków nie świadczy o żadnej nieprawidłowości. Jest fizjologicznym procesem, który nie wpływa w na rozwój dziecka. Co więcej, dzieci nie odczuwają wraz z ulewaniem żadnych nieprzyjemnych dolegliwości. Dlatego też lekarze określają takie maluchy jako „happy spitters” (ang. weseli ulewacze). 

Ulewanie może mieć też przyczyny inne niż fizjologiczne. Wśród nich wymienia się refluks żołądkowo-przełykowy czy alergie pokarmowe. Z tego powodu, jeśli rodzice są zaniepokojeni, warto skonsultować się z lekarzem rodzinnym lub pediatrą. Ustali on przyczyny ulewania u noworodka i zaproponuje odpowiednie postępowanie.

Podstawową zasadą jest, że gdy dziecko ulewa, ale mimo to rozwija się prawidłowo i przybiera na wadze, nie stanowi to powodu do niepokoju. Spadek masy ciała lub jej nieprawidłowy przyrost, niewłaściwy rozwój dziecka powinny natomiast skłonić rodziców do wizyty u lekarza pediatry, który zbada dziecko i zleci dodatkowe badania. 

Gdy ulewanie jest bardzo intensywne, określane jako chlustające wymioty, może być to objawem poważnego schorzenia, jakim jest zwężenie odźwiernika (pylorostenoza). W takiej sytuacji konieczna jest interwencja lekarska i wdrożenie odpowiedniego leczenia operacyjnego. 

Ulewanie może być również objawem refluksu żołądkowo-przełykowego, który prowadzić może do choroby refleksowej (GERD) wymagającej specjalistycznego leczenia.

Dzieci ulewają najczęściej po karmieniu. Wynika to z faktu, że ich żołądek jest niewielkich rozmiarów i nie może pomieścić całego przyjmowanego pokarmu. Jeśli dziecko je łapczywie, połykając przy tym powietrze, ryzyko ulewania wzrasta. Dlatego też, po karmieniu powinniśmy zaczekać, aż dziecku się odbije. Jeśli maluch jest najedzony, przestaje ssać pierś lub zasypia. 

Aby uniknąć ulewania, ważna jest odpowiednia pozycja karmienia. Poza tym, zaleca się, aby nie przebierać i nie przewijać dziecka bezpośrednio po karmieniu oraz nie kłaść go na leżąco. Ulewanie może być również efektem złej pozycji butelki (w przypadku karmienia przez smoczek) i nierobienia przerw na odbijanie w czasie karmienia. Lepiej dla dziecka, gdy je spokojnie, bez pośpiechu i nie łapczywie. Ryzyko ulewania jest wtedy mniejsze.