Mamo, chcę przekłuć uszy! Czyli piercing u dzieci

Piercing jest znaną i praktykowaną od wielu stuleci formą ozdabiania ciała. Niegdyś posiadanie i noszenie kolczyków w określonych miejscach (np. w nosie) było uznawane za symbol przynależności do danej subkultury (niektóre społeczności plemienne nadal kultywują tę tradycję). Co ciekawe, dawniej kolczyki nosili głównie mężczyźni, by podkreślić swój wysoki status społeczny. Z czasem zaczęły to robić również kobiety – początkowo z tych samych przesłanek co mężczyźni. 

Współcześnie piercing podyktowany jest przede wszystkim aspektami estetycznymi, a najpopularniejszą jego formą są dziurki w uszach. Kolczyki są traktowane przez kobiety, a także przez mężczyzn, choć rzadziej, jako permanentny element stylizacji. Co ciekawe, z medycznego punktu widzenia piercing stanowi formę okaleczania ciała, wymagającą długotrwałego procesu gojenia. Z tego powodu niektórzy specjaliści mają nieprzychylną opinię na ten temat.

Temat przekłuwania uszu dzieciom (w głównej mierze dziewczynkom) budzi wiele skrajnych emocji. Śledząc grupy dyskusyjne w mediach społecznościowych, można zaobserwować dwa skrajne obozy. Jeden z nich twierdzi, że im wcześniej przekłujemy maluchowi uszy, tym lepiej, drugi, że warto wstrzymać się do czasu, w którym dziecko będzie świadome samego zabiegu i jego konsekwencji. Przy podejmowaniu tej decyzji dobrą praktyką jest nieuleganie emocjom i poznanie stanowiska środowisk pediatrycznych. 

Według Amerykańskiej Akademii Pediatrii (AAP) należy poczekać z przekłuwaniem uszu do czasu, aż dziecko będzie w stanie samodzielnie zadbać o pielęgnację przebitych uszu. Jednocześnie warto dopowiedzieć, że decyzja o posiadaniu dziurek w uszach powinna być pozostawiona dziecku. Z tego powodu niektóre gabinety kosmetologiczne jako jedno z przeciwwskazań do przebicia uszu podają wiek dziecka poniżej 5 lub nawet 10 lat. 

Piercing wiąże się z wieloma niedogodnościami i możliwymi skutkami ubocznymi, dlatego też niezbyt dobrą praktyką jest przebijanie uszu niemowlętom. Zwłaszcza że jedyną motywacją do ich przekłucia są względy estetyczne. Argument o tym, że dziecko nie będzie pamiętać bólu, nie jest wystarczającą przesłanką do wykonania tego zabiegu.

Piercing jest zabiegiem bolesnym, a jego nieprawidłowe wykonanie może pociągać za sobą problematyczne konsekwencje, np. w postaci krwawienia, infekcji, ropnia czy też zapalenia ochrzęstnej małżowiny usznej. Dlatego też, jeśli już podejmiemy decyzję o przekłuciu uszu swojemu dziecku, kolejnym krokiem powinien być wybór odpowiedniego miejsca. Osobami mającymi kwalifikacje do wykonywania tego typu zabiegów są piercerzy oraz niektórzy lekarze medycyny estetycznej. 

Zanim zdecydujemy się na konkretny gabinet czy też studio piercingu, warto wcześniej udać się do niego z dzieckiem na wizytę zapoznawczą oraz wypytać o przebieg zabiegu, przygotowanie, pielęgnację, przeciwwskazania i stosowane środki ostrożności. Amerykańska Akademia Pediatrii (AAP) rekomenduje, by przekłuwaniem uszu dziecka zajął się wykwalifikowany specjalista z zachowaniem najwyższych standardów. 

Jak powinno się przekłuwać uszy?

Jedną z technik przebijania uszu dzieciom jest piercing za pomocą pistoletu. Jest to metoda stosunkowo często wykorzystywana w salonach kosmetycznych, choć cieszy się złą sławą i jest odradzana zarówno przez piercerów, jak i lekarzy medycyny estetycznej. Polega ona na naruszeniu tkanki ucha w sposób szybki, gwałtowny i z dużą siłą, przez co rana trudniej i dłużej się goi. Ponadto pistolety nie są urządzeniami sterylnymi – są narzędziami wielorazowymi, a ich dezynfekcja nie zabija 100 proc. drobnoustrojów, przez co zachodzi ryzyko zakażenia chorobotwórczymi wirusami i bakteriami. 

Przekłuwaniem uszu dziecku powinien zająć się doświadczony i wykwalifikowany piercer. Robi to zwykle za pomocą igły typu wenflon. Po przebiciu ucha, wyciąga się igłę, zostawiając wyłącznie rurkę, do której następne wkłada się kolczyk. Co istotne, długość i grubość kolczyka dopasowana jest indywidualnie do miejsca przebicia, a używany sprzęt jest jednorazowy. Zaletą tej metody jest bezpieczeństwo, pełna kontrola nad przebiegiem zabiegu, zminimalizowane ryzyko powikłań oraz szybsze gojenie powstałej rany. 

Dlaczego nie przekłuwać dziecku uszu u kosmetyczki?

Kosmetyczki mogą być osobami wykwalifikowanymi do przebijania uszu pod warunkiem przejścia szkolenia z piercingu oraz posiadania stosownego certyfikatu. Jednakże niektóre kosmetyczki często traktują przekłuwanie uszu jako formę dodatkowego zarobku, nie posiadając przy tym żadnych kwalifikacji. Co więcej, często zabieg ten wykonywany jest w ich salonach kosmetycznych za pomocą pistoletu, co nie jest rekomendowane ze względu na bezpieczeństwo oraz higienę.

Procedura piercingu z medycznego punktu widzenia jest okaleczeniem. Dlatego też przez 6 tygodni po wykonaniu zabiegu nie należy stosować kolczyków ze srebra i ze złota, ponieważ stopy te utrudniają gojenie ran. Nieodpowiednie są także kolczyki ze stali chirurgicznej, która zawiera metale, które mogą odpowiadać za wywołanie reakcji alergicznej (m.in. chrom i nikiel). Zaleca się, by kolczyki tuż po przekłuwaniu uszu były wykonane z tytanu G23 lub z plastiku medycznego. Co istotne, przed włożeniem ich do uszu należy je dokładnie zdezynfekować.

Po zabiegu piercingu należy przyłożyć szczególną uwagę do pielęgnacji – jest to jeden z argumentów przeciw przekłuwania uszu u małych dzieci. Szczegółowych informacji co do pielęgnacji i postępowania po zabiegu powinien udzielić piercer. Jej najważniejsze zasady to: 

• przed każdorazowym dotknięciem ucha bądź kolczyka należy wcześniej umyć dłonie,
• zarówno przód, jak i tył ucha należy oczyszczać dwa razy dziennie za pomocą specjalnego płynu do pielęgnacji uszu, 
• dwa razy dziennie należy obracać kolczyki o 180 stopni w lewo, a następnie w prawo,
• po myciu włosów lub twarzy należy przemyć ucho płynem do pielęgnacji uszu, 
• należy zadbać o to, by okolica ucha w miarę możliwości pozostała sucha.