Szczepienie na ospę wietrzną dla dzieci

Ospa wietrzna to choroba zakaźna wywołana przez wirus ospy wietrznej i półpaśca. Uznawana jest za jedną z najbardziej zaraźliwych chorób zakaźnych. Wirus przedostaje się drogą kropelkową do górnych dróg oddechowych lub spojówek, skąd trafia do węzłów chłonnych, a następnie wątroby i śledziony. Zaraża wiele narządów i tkanek. 

Do głównych objawów ospy wietrznej zaliczymy: 

• swędzącą wysypkę na twarzy, tułowiu czy błonach śluzowych, 
• ból głowy i mięśni, 
• gorączkę,
• pogorszone samopoczucie. 

Choć dzieci najczęściej przechodzą chorobę w sposób łagodny, należy jednak zauważyć, że przebieg ospy wietrznej nawet u najmłodszych jest nieprzewidywalny, a w niektórych przypadkach konieczna okazuje się hospitalizacja. Po przechorowaniu ospy wietrznej wirus pozostaje w organizmie w postaci utajonej, a w przypadku spadku odporności dochodzi do rozwoju półpaśca.

W Programie szczepień ochronnych szczepionka na ospę wietrzną nie jest obowiązkowa, jedynie zalecana. Tym samym szczepienie dla większości pacjentów nie jest refundowane. Szczepienie na ospę jest darmowe dla dzieci uczęszczających do żłobka, przebywających w zakładach opiekuńczo-leczniczych, domach matki i dziecka i rodzinnych domach dziecka. Podczas wizyty lekarskiej należy okazać zaświadczenie potwierdzające, że maluch uczęszcza do żłobka lub przebywa w jednej z wymienionych placówek. Zgodnie z wytycznymi rodzice przedszkolaków za szczepienie muszą zapłacić. Szczepionkę można wykupić w przychodni lub po otrzymaniu recepty nabyć w aptece. Szczepionkę, której koszt wynosi od 250 do 300 zł, należy transportować w torbie termicznej, a w domu przechowywać w lodówce w temperaturze od 2 do 8˚C.

Szczepionka przeciw ospie zalecana jest dla niemowląt od 9. miesiąca życia i dzieci do 12 lat. Ponadto rekomendowana jest starszym dzieciom, młodzieży i dorosłym, którzy nie chorowali na ospę i wcześniej nie zostali zaszczepieni. By zapewnić jak największą ochronę, należy podać dwie dawki szczepionki, pomiędzy którymi należy zachować odstęp nie krótszy niż 6 tygodni. 

Szczepienie przeciw ospie zapobiega zachorowaniu lub łagodzi przebieg choroby w przypadku, gdy będzie wykonane od 3 do 5 dni po kontakcie z osobą chorą na ospę. 

W momencie szczepienia maluch powinien być zdrowy. Przeciwwskazaniem do szczepienia jest przyjmowanie leków osłabiających układ odpornościowy, jak również podejrzenie nowotworu złośliwego krwi lub układu chłonnego. 

– Szczepionka przeciw ospie wietrznej podawana jest domięśniowo, a przed wykonaniem szczepienia potrzebna jest kwalifikacja przez lekarza, który nie stwierdzi przeciwwskazań– mówi pediatra Małgorzata Szymańska. 

Szczepionka przeciw ospie wietrznej jest bezpieczna i dobrze tolerowana przez organizm. Rzadko wywołuje niepożądane odczyny poszczepienne. 

– Po szczepieniu przeciw ospie wietrznej rzadko występuje poronna postać ospy. Choć szczepienie najczęściej jest dobrze tolerowane przez organizm, to u niektórych dzieci może pojawić się gorączka czy chwilowe osłabienie – dodaje Małgorzata Szymańska.

Ze względów bezpieczeństwa szczepienia na ospę nie należy wykonywać u dzieci z ciężkim upośledzeniem odporności. W takim przypadku możemy chronić dziecko poprzez zaszczepienie osób, które nie chorowały  (i nie zostały wcześniej zaszczepione), ale pozostają z dzieckiem w bliskim kontakcie.

W Polsce ospa wietrzna występuje dosyć często. Każdego roku rejestrowanych jest około 150–220 tysięcy zachorowań, większość zarażonych to dzieci do 10. roku życia. Szczepienie przeciw ospie wietrznej zabezpiecza przed objawami i powikłaniami na całe życie. Skuteczność szczepionki jest bardzo wysoka i przekracza 95 proc. Z kolei szczepionka podana do 3 dni od ekspozycji jest skuteczna w około 90 proc.

Jak zauważają lekarze, zasadność szczepienia przeciwko ospie dotyczy także dorosłych. Nawet jeśli nie dojdzie do zachorowania w dzieciństwie, w późniejszym wieku choroba ta ma znacznie poważniejszy przebieg.