Dyschezja niemowlęca – objawy, przyczyny, leczenie

Dyschezja niemowlęca jest jednym z zaburzeń czynnościowych przewodu pokarmowego. Poza nią do zaburzeń interakcji jelitowo-mózgowych zalicza się też m.in. kolkę niemowlęcą czy zaparcia czynnościowe. Są to schorzenia, które nie mają konkretnej przyczyny i zazwyczaj mijają wraz z wiekiem dziecka. 

Dyschezją niemowlęcą określa się trudności w oddaniu stolca przez niemowlę, pojawiające się przed wypróżnieniem i objawiające się jako płacz, krzyk, zaczerwienienie twarzy, które ustępują po defekacji lub jej próbie. 

Aby rozpoznać dyschezję niemowlęcą, powinny być spełnione następujące kryteria:

• wysiłek i płacz co najmniej przez 10 minut przed udanym lub nieudanym oddaniem miękkiego stolca,
• brak innych problemów zdrowotnych.

Dyschezję niemowlęcą rozpoznaje się u dzieci do ukończenia 9. miesiąca życia.

Wśród objawów dyschezji niemowlęcej najczęściej wymieniane są: płacz, krzyk, zaczerwienie twarzy u dziecka, a także podkurczanie nóżek czy prężenie ciała. Najistotniejszym faktem jest, że są one ściśle związane z czasem przed wypróżnieniem lub jego próbą. Objawy dyschezji mogą przypominać kolkę niemowlęcą, która również jest jednym z zaburzeń czynnościowych przewodu pokarmowego charakterystycznym dla okresu niemowlęcego.

Jesteście na diecie wegetariańskiej a Twój maluch zmaga się z zaparciami czynnościowymi? Nasz ebook pomoże Ci przygotować zdrowe, smaczne i skuteczne posiłki! Znajdziesz w nim przepisy opracowane przez dietetyka klinicznego i dziecięcego, które dostarczą Twojemu dziecku niezbędne składniki odżywcze, takich jak odpowiednia ilość błonnika. Sprawdź już teraz!

POBIERZ EBOOK

Podobnie jak w przypadku innych zaburzeń czynnościowych przewodu pokarmowego, u dzieci nie stwierdzono jednej charakterystycznej przyczyny ich występowania. Najprawdopodobniej dyschezja spowodowana jest problemami z koordynacją pracy mięśni brzucha. Zwiększa się tzw. tłocznia brzucha, a dno miednicy nie rozluźnia się odpowiednio, co powoduje dyskomfort, a przede wszystkim  nieprzyjemny ból wywołujący objawy dyschezji. Uważa się, że niedojrzałość koordynacji mięśni brzucha mija wraz z wiekiem.

Nowa definicja użyta w Kryteriach Rzymskich IV z 2016 roku przedstawia znaczenie osi mózgowo- jelitowej jako przyczyny zaburzeń czynnościowych przewodu pokarmowego u niemowląt. Dużą rolę w patogenezie odgrywają m.in. zaburzenia motoryki, mikroflory jelitowej czy też nadwrażliwość trzewna.

Dyschezja niemowlęca, podobnie jak inne zaburzenia czynnościowe, mija wraz z wiekiem dziecka. Z czasem niemowlę uczy się koordynować mięśnie brzucha oraz dna miednicy i wypróżnianie przestaje być związane z bólem. Zaburzenie to wymaga cierpliwości ze strony rodziców i zrozumienia przez nich problemu, jakim jest dyschezja. Niestety nie da się przyspieszyć dojrzewania niemowlęcia, jednak najczęściej objawy samoistnie mijają wraz z ukończeniem przez maluszka 6.-9. miesiąca życia.

W diagnostyce dyschezji niemowlęcej ocenia się m.in. dietę dziecka. Lekarz przeprowadza również badanie wzrastania dziecka, a uzyskane dane nanosi na siatki centylowe. Rutynowo powinno także zostać wykonane badanie okolicy odbytnicy i odbytu w celu wykluczenia innych możliwych przyczyn prezentowanych przez niemowlę objawów, np. choroby Hirschsprunga. Najczęściej nie jest konieczne wykonywanie dodatkowych specjalistycznych badań. 

W leczeniu nie powinno stosować się żadnych stymulacji odbytu czy też podawać leków przeczyszczających. Postępowanie skupia się przede wszystkim na przemijającym charakterze tego zaburzenia. Bardzo ważne jest nieokazywanie dziecku stresu czy zdenerwowania sytuacją ze strony rodziców, ponieważ może to dodatkowo nasilić objawy związane z dyschezją.