40 tydzień ciąży – co musisz wiedzieć?

Przebieg ciąży u każdej kobiety jest indywidualny. Wiele pań mówi o dużym zmęczeniu pod koniec ciąży, inne zaś pracują na pełen etat do końca bez szkody dla organizmu. Wyszczególnia się jednak typowe objawy dla 40. tygodnia ciąży, które mogą, choć nie muszą, zwiastować poród.

Charakterystycznym objawem w 40. tygodniu ciąży jest twardniejący napięty brzuch, co sprawia, że ruchy dziecka są mniej odczuwalne niż dotąd. Mogą się także pojawić małe plamienia i nadmierna ilość śluzu – to znak, że szyjka macicy przygotowuje się do porodu. Mała ilość krwi w śluzie nie powinna niepokoić, jednak większe plamienie powinno być niezwłocznie konsultowane z ginekologiem.

Co ważne, tuż przed narodzinami brzuch zmienia kształt – w jaki sposób, to zależy od budowy ciała kobiety. Typowe jest obniżenie brzucha, co świadczy o tym, że maluch przyjął już pozycję do wyjścia na świat. Brzuch w tym czasie może stać się również nieco rozlazły lub spiczasty. Z powodu tych zmian mamy w 40. tygodniu ciąży nierzadko skarżą się na trudności z poruszaniem się, tak zwany kaczy chód. Ale są też plusy – obniżenie brzucha może sprawić, że łatwiej będzie wziąć głęboki oddech.

Ostatnie dni przed porodem mogą również przynieść dyskomfort w okolicach krocza, ból w podbrzuszu oraz zwiększone parcie na pęcherz. To odczucia podobne do tych, które towarzyszą nadejściu miesiączki.

Bardzo intensywne ruchy dziecka w 40. tygodniu ciąży mogą zwiastować rychły poród. Jeśli dodatkowo zaobserwowałaś odejście czopa śluzowego, warto zgłosić się do lekarza. W 40. tygodniu ciąży zarówno całkowity brak ruchów dziecka, jak i intensywne ruchy powinny zwrócić naszą uwagę. W tym czasie dziecko rusza się już znacznie mniej niż w drugim trymestrze, ponieważ zwyczajnie ma już o wiele mniej miejsca. Intensywne ruchy dziecka pod koniec ciąży mogą świadczyć o chwilowym niedotlenieniu lub początku infekcji wewnątrzmacicznej.

Ruchy dziecka – ich intensywność i częstotliwość to nierzadko powód do niepokoju. Dobrym sposobem kontrolowania sytuacji jest liczenie ruchów płodu – powinno być ich ok. 10 na godzinę. Liczy się każdy ruch, nie tylko silne kopniaki. Aby to skontrolować, należy położyć się na boku, czekać i notować. Mniej niż 4 ruchy na godzinę to znak, że należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Nadmierna ruchliwość również.

Poza odejściem czopa śluzowego, wód płodowych czy obniżeniem brzucha, charakterystycznym objawem przepowiadającym poród są skurcze macicy. Silne i regularne mogą świadczyć o tym, że poród właśnie się zaczyna. Sprawę ich rozpoznania komplikują nieco skurcze przepowiadające, tak zwane skurcze Braxtona-Hicksa. To skurcze, które mogą pojawić się nawet kilka tygodni przed porodem. Narastają one stopniowo, jednak samoczynnie mijają.

40. tydzień ciąży to idealny czas na narodziny. Jeśli nic się nie wydarzy do końca 40 tygodnia, nie panikuj. Ciążę uznaje się za przenoszoną dopiero po 41. tygodniu ciąży. Wówczas lekarz na podstawie badania USG oraz EKG ocenia, jak dalej pokierować sytuacją, by jak najszybciej zakończyła się szczęśliwym porodem. Nierzadko okazuje się, że kobieta musi zostać w szpitalu, a poród musi być wywoływany.

W Polsce z interwencją lekarze czekają ok. 10 dni po wyznaczonym terminie porodu. Indukcja porodu powinna odbyć się w taki sposób, by skurcze w końcu pojawiły się same – najlepsza dla kobiety oraz płodu jest sytuacja, w której poród rozpoczyna się naturalnie. Ważne jest jednak, by nie dopuścić do przenoszenia ciąży, ponieważ może ona nieść konkretne powikłania. Po 42. tygodniu ciąży płód otrzymuje mniej tlenu i substancji odżywczych, łożysko może zacząć obumierać. Ponadto maluch wciąż rośnie, co zwiększa ryzyko konieczności zastosowania cesarskiego cięcia, a naturalne rodzenie dużego dziecka ponosi ryzyko pęknięcia krocza.

Po 40. tygodniu ciąży kobieta powinna być w stałym kontakcie z lekarzem, który monitując sytuację, podejmie stosowne kroki: ocenia dojrzałość łożyska, ilość płynu owodniowego oraz wielkość dziecka. Przyspieszanie porodu w szpitalu najczęściej polega na przebiciu pęcherza płodowego, odklejenie dolnego bieguna pęcherza płodowego, podaniu oksytocyny lub żelu z prostaglandyną zakładanego na szyjkę macicy.

Wśród „domowych” sposobów na przyspieszenie porodu jest m.in. aktywność fizyczna, czy seks. Zaleca się również jedzenie kilku daktyli dziennie, picie herbatki z liści malin oraz oleju z wiesiołka.