Brak apetytu u niemowlaka

Brak apetytu u dziecka, niezależnie od przyczyny, budzi lęk i niepokój. Niemowlę może odmawiać jedzenia z różnych powodów, nie wszystkie jednak wymagają interwencji lekarskiej, czasami wystarczy tylko odrobina cierpliwości. Oto najczęstsze przyczyny braku apetytu u niemowlęcia: 

Ząbkowanie

Wyrzynanie się zębów jest prawdziwą rewolucją w organizmie dziecka. U większości niemowląt pierwszy ząb pojawia się pomiędzy 4. a 6. miesiącem życia. Nietrudno rozpoznać, że ząbkowanie właśnie się rozpoczyna. Maluszek:

• ślini się, 
• wkłada do buzi różne przedmioty, 
• staje się marudny, 
• jest płaczliwy i rozdrażniony, 
• nie ma apetytu, a niechęć do jedzenia wynika z bólu dziąseł. 

Okres ząbkowania, który kończy się dopiero w trzecim roku życia dziecka, jest zazwyczaj czasem bardzo zmiennego apetytu. U dziecka zmieniają się także smaki – bywa, że przestaje jeść swoje ulubione dania, a sięga po coś, co jedzą dorośli. 

Zaparcia

Zaparcia są uciążliwą dolegliwością, która utrudnia życie wielu niemowlętom. Problemy trawienne mogą być przyczyną braku apetytu. Na samopoczucie dziecka wpływają nie tylko problemy z wypróżnianiem i wzdęcia, ale także ból brzuszka. Możemy mu nieco pomóc, wprowadzając do diety więcej produktów płynnych lub np. świeżo wyciskanych soków. Mamy karmiące piersią mogą wzbogacić swoją dietę w produkty z błonnikiem. 

Refluks żołądkowy

U niemowląt często dochodzi do cofania się treści pokarmowej do przełyku i ulewania. Niemowlę ma niedojrzały zwieracz dolny przełyku i kwaśna treść żołądka łatwo się cofa. Powracający pokarm wymieszany jest z sokami żołądkowymi, co dodatkowo podrażnia śluzówkę przełyku, a tym samym zniechęca do jedzenia. Jeżeli maluszek przestał przybierać na wadze, warto skonsultować się z pediatrą. 

Infekcja 

Infekcja wirusowa czy bakteryjna może doprowadzić do braku apetytu. Niemowlęta nie mają dobrze rozwiniętego układu odpornościowego, a tym samym są bardziej narażone na przeziębienie i choroby. W takim przypadku brak apetytu u niemowlaka jest zupełnie naturalny. Organizm mobilizuje siły do walki z chorobą i „nie ma ochoty” na jedzenie. Jeśli po maksymalnie dwóch dniach apetyt nie wróci, należy zgłosić się do pediatry. Warto pamiętać, by podawać dziecku jak najwięcej płynów, by nie doszło do odwodnienia.

Rozszerzanie diety

Brak apetytu u rocznego dziecka może pojawić się przy rozszerzaniu diety. Nie wszystkie maluchy chętnie poznają nowe smaki. Najczęściej odmawiają jedzenia warzyw i mięsa, dlatego wprowadzając nowe produkty, należy wziąć pod uwagę schemat żywienia niemowląt – w pierwszej kolejności podajemy warzywa, a dopiero później słodkie owoce. Niechęć do jedzenia nie jest czymś trwałym, należy uzbroić się w cierpliwość i zachęcać dziecko do spróbowania nowych potraw.

Bodźce zewnętrzne

Maluchy posiadają niezwykłą zdolność – wyczuwają nerwowość ze strony rodziców. Ponadto posiadają indywidualny próg tolerancji bodźców napływających z otoczenia. Niektóre niemowlęta są wrażliwe na dźwięk, inne na światło, a kolejne na zapach. Odmawiają jedzenia, nawet gdy są głodne. Dlatego tak ważną kwestią jest, by podczas karmienia dziecka stworzyć przyjazną i spokojną atmosferę, która da mu poczucie bezpieczeństwa.

Brak apetytu u noworodka czy niemowlaka może pojawić się na każdym etapie jego rozwoju. Choć zaniepokojeni rodzice od razu zaczynają doszukiwać się problemu, to niechęć do jedzenia nie musi oznaczać choroby. Być może – jak zostało wspomniane – wszystkiemu winne jest ząbkowanie, zaparcia czy bodźce zewnętrzne. Jednak w niektórych przypadkach brak apetytu może być powiązany z chorobami, takimi jak: 

1. infekcje dróg moczowych, 
2. zapalenie ucha, 
3. rotawirusy.

Na brak apetytu mają wpływ alergie pokarmowe, np. zespół złego wchłaniania. W przypadku, gdy rodzicom nie uda się rozpoznać przyczyny braku apetytu u dziecka, należy skonsultować się z lekarzem.

Wybór odpowiednich pozycji do karmienia piersią czy butelką ma duże znaczenie w podaniu dziecku optymalnych porcji jedzenia. Może się bowiem okazać, że to, co diagnozujemy jako brak apetytu u dziecka jest nieprawidłowym podawaniem mu posiłków. 

Każda mama powinna zwrócić uwagę na prawidłowe przystawianie do piersi. Co ważne, to niemowlę przystawia się do piersi, a nie pierś do niego. W większości pozycji maluszek przytulony jest brzuszkiem do mamy, która przytrzymuje jego ciało. 

Dziecko powinno chwycić brodawkę głęboko, wraz z otoczką, w przeciwnym razie karmienie będzie nieefektywne. Gdy chwyci dobrze pierś, rozpocznie ssanie, a w jego trakcie będziemy słyszeć miarowe przełykanie. Dziecko powinno przy tym oddychać nosem. 

W pierwszych miesiącach życia niemowlęta karmione piersią powinny dostawać mleko na żądanie. Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia po upływie 6 miesięcy należy rozpocząć rozszerzanie diety. Produkty wprowadzamy osobno, obserwując reakcję dziecka. Kolejną nowość należy podać po kilku dniach od ostatniej. Dobrze jest zacząć podawać maluszkowi nowe pokarmy tuż po zakończeniu karmienia piersią. Kiedy odmawia spróbowania, nowy produkt można mieszać z odrobiną mleka mamy. 

Niemowlę potrzebuje czasu, aby zaakceptować nowe smaki, zapachy i konsystencję produktów. Jedynie cierpliwe podawanie posiłku i zachęcanie do spróbowania może zaowocować sukcesem.