W którym tygodniu można rodzić?

Pomocne mogą okazać się tu też kalkulatory ciążowe, choć nie należy zbytnio przywiązywać się do sugerowanych dat rozwiązania, ponieważ – w przewidzianym przez nie terminie – rodzi się zaledwie kilka (4-5) procent dzieci.  

A zatem – w którym tygodniu można bezpiecznie urodzić dziecko? Normą jest, że do narodzin dochodzi między 38, a 42. tygodniem ciąży, czyli dwa tygodnie przed, do dwóch tygodni po wyznaczonym terminie. Ta sytuacja dotyczy aż 2/3 ciężarnych, jako, że płody dojrzewają do porodu w różnym czasie – jedne są gotowe na 8-10 przed terminem, zaś inne potrzebują kilkunastu dni więcej, by przygotować się do przyjścia na świat.  

Poród przedwczesny to taki, do którego dochodzi między 22, a 37. tygodniem, a dziecko urodzone przed czasem jest niedojrzałe do samodzielnego życia poza ciałem matki, co wiąże się ze stanem zagrożenia dla malucha.   

Często poród przed terminem indukuje stres, który powoduje uwalnianie dużych ilości adrenaliny we krwi, a ta – skurczy szyjki macicy i macicy, co – w konsekwencji – może wywołać przedwczesny poród. Stąd tak istotna w ciąży jest dbałość o relaks i odpoczynek, a także unikanie sytuacji konfliktowych.  

Innymi przyczynami porodu wcześniaczego są:

• niehigieniczny tryb życia ciężarnej (stosowanie używek, nieodpowiednia dieta),
• wiek (poniżej 20. roku życia i powyżej 35.),
• obciążająca praca fizyczna,
• ciąża mnoga,
• wady anatomiczne macicy,
• mięśniaki,
• niewydolność szyjki macicy,
• problemy zdrowotne (nadciśnienie tętnicze, nadczynność tarczycy, anemia, infekcje wirusowe – szczególnie te, które przebiegają z wysoką gorączką, żółtaczka zakaźna i zakażenia dróg moczowo-płciowych).  

Na poród przed terminem mogą wpłynąć samoistne poronienia, poprzedni poród/porody wcześniacze, urodzenie martwego płodu, łożysko przodujące, czy jego przedwczesne odklejenie, bądź pękniecie błon płodowych, jak też wielowodzie i zakażenie płynu owodniowego lub płodu.   

Nadejście daty porodu nie jest tożsame z gotowością przyjścia na świat dziecka. Termin rozwiązania najdokładniej – bo z dokładnością do 7. dni – określa USG wykonane w pierwszym trymestrze ciąży. Jeśli rzeczone badanie wykonane było między 14, a 20. tygodniem ciąży – można założyć, że jego dokładność wynosi do 10. dni. Jeśli natomiast ciężarna zgłosiła się na USG między 21, a 30. tygodniem – dokładność jest już mniejsza i oscyluje w okolicy dwóch tygodni. Wykonanie badania USG między 31, a 42. tygodniem ciąży może być obciążone błędem aż 21 dni. Jednak największe ryzyko błędu dotyczy wyliczania daty porodu w oparciu o regułę Naegelego, czyli według daty ostatniej menstruacji. Póki co – nie istnieje metoda, która byłaby w stanie precyzyjnie, co do dnia wyliczyć termin porodu/rozwiązania.   

W którym tygodniu można bezpiecznie rodzić? Ciąża ponad 42. tygodniowa, to w terminologii medycznej – ciąża przenoszona. Pamiętać jednak należy, że długość ciąży jest kwestią bardzo indywidualną, na którą wpływ mają: wiek i stan zdrowia matki, długość jej cykli menstruacyjnych, tryb życia, jak i to, czy jest pierworódką, czy rodzi kolejny raz.   

Jeśli minął wyznaczony termin rozwiązania, a kobieta nie odczuwa żadnych symptomów zbliżającego się porodu – nie musi to świadczyć o patologii, a jedynie – o braku gotowości dziecka do przyjścia na świat, a wynikać choćby z nieregularnych cykli, a co za tym idzie – niemożności precyzyjnego oznaczenia daty porodu przez lekarza.  

Dzieci przenoszone, czyli po upływie 42. tygodni ciąży, narażone są na niebezpieczeństwo wygaśnięcia czynności łożyska, czy jego niewydolność, a co za tym idzie – niedotlenienie i niedożywienie. Dlatego w tym okresie zaleca się częstą kontrolę dobrostanu dziecka, czyli liczenie jego ruchów kilka razy dziennie i regularne pojawianie się na konsultacjach w szpitalu, podczas których wykonuje się KTG (rejestrację czynności skurczowej macicy i tętna dziecka), a czasem USG oceniające stan dziecka i jego wielkość oraz wydolność łożyska, ilość płynu owodniowego (prawidłowa wartość to 1,5–2 litry), przepływ krwi w tętnicy pępowinowej, aorcie i tętnicy mózgowej dziecka. Po rzeczonych badaniach lekarz podejmuje decyzję o dalszym postępowaniu – oczekiwaniu na poród, albo o jego wywołaniu.   

Według badań Fundacji Rodzić po Ludzku – w Polsce – do farmakologicznego indukowania porodu dochodzi w przypadku ponad 60 proc. porodów, choć względami medycznymi podyktowany jest zaledwie niewielki procent tych procedur. Jako, że decyzja o farmakologicznym wywołaniu porodu może wywoływać konieczność zastosowania kolejnych, po niej następujących interwencji i poważnie zaburzyć poród fizjologiczny – warto rozważyć inne możliwości, jak choćby próbę przyspieszenia akcji porodowej w naturalny sposób, poprzez: spacery, ćwiczenia rekomendowane przez szkołę rodzenia, czy chodzenie po schodach. Dobrym sposobem na wywołanie porodu jest uprawianie seksu (dzięki zawartej w nasieniu prostaglandynie oraz uwalniającej się w ciele kobiety oksytocynie), ze szczególną dbałością o stymulację (pocieranie i masaż) brodawek sutkowych. Innym rozwiązaniem jest spożycie łyżki oleju rycynowego, który – przyspieszając perystaltykę jelit i doprowadzając do wypróżnienia – może przyspieszyć poród, a także (dzięki substancjom w nim zawartych) wpływa na zmiękczenie szyjki macicy.  

Infografika – Jakie obowiązują formalności po porodzie?