Domowe sposoby na biegunkę u niemowlaka

Biegunką określa się oddanie co najmniej 3 w ciągu jednego dnia płynnych lub półpłynnych stolców, lub zawierających patologiczne domieszki, takie jak krew lub śluz. Definicja ta nie obejmuje niemowląt z uwagi na liczbę wypróżnień każdego dnia. 

Dlatego też przyjęło się, że nagłe zwiększenie częstości defekacji u niemowląt karmionych piersią lub zmiana charakteru kupki w pieluszce upoważnia do rozpoznania u nich biegunki. Ostra biegunka zwykle trwa nie dłużej niż 14 dni. Najczęstszą przyczyną biegunek u niemowląt są zakażenia wirusowe wywoływane głównie przez rotawirusy.

Charakterystycznym i typowym objawem biegunki u niemowlaka są luźne stolce. Mogą mieć one charakter całkowicie płynny lub półpłynny. Dziecko w czasie biegunki często jest niespokojne i płaczliwe. Może prężyć się i sugerować ból brzuszka. Rodzice zauważają także pogorszenie apetytu u malucha. 

W przypadku biegunek o charakterze wirusowym towarzyszyć im mogą także wymioty. Jeśli zaś biegunka jest efektem nietolerancji pokarmowej (np. alergii na białko mleka krowiego), może wystąpić również wysypka na ciele malucha. Należy też pamiętać o innych możliwych przyczynach biegunek, np. celiakii, mukowiscydozie czy chorobach zapalnych jelit oraz występujących wtedy objawach towarzyszących.

Podstawowym leczeniem stosowanym w wypadku biegunki jest odpowiednie nawodnienie dziecka i niedopuszczenie do jego odwodnienia. Jest to szczególnie ważne u najmłodszych, które dużo szybciej niż starsze dzieci odwadniają się i wymagają hospitalizacji. Z tego powodu najlepszym domowym sposobem na biegunkę jest nawadnianie dziecka doustnie. 

Najkorzystniej jest podawać wodę, lecz tak naprawdę, każdy płyn, który przyjmie dziecko jest mile widziany. Specjaliści zwracają także uwagę, aby dziecko w trakcie biegunki nie jadło ciężkostrawnych potraw. Nie należy wtedy też rozszerzać diety niemowlaka, aby dodatkowo nie wprowadzać pokarmów mogących wywołać biegunkę czy reakcję alergiczną.

Najgroźniejszym powikłaniem biegunki jest odwodnienie i związane z nim skutki. Liczne luźne stolce sprawiają, że organizm dziecka w szybkim tempie pozbywa się wody oraz elektrolitów. U dziecka może dojść do zatrzymania oddawania moczu. Charakterystyczną cechą odwodnienia u niemowląt jest również zapadnięte ciemię. 

Odwodnienie w przebiegu biegunki może doprowadzić do zaburzeń świadomości u dziecka, utraty przytomności, a w najbardziej skrajnych sytuacjach śmierci spowodowanej zaburzeniami elektrolitowymi.

Ostra biegunka spowodowana infekcją wirusową może być leczona domowymi sposobami. Rodzice nie powinni dopuścić do wystąpienia odwodnienia. Należy też obserwować dokładnie dziecko oraz pojawiające się ewentualne kolejne symptomy. 

Jeśli dojdzie do zmiany zachowania u malucha, stanie się apatyczny, nadmiernie senny czy nie będzie w stanie przyjmować żadnych pokarmów oraz płynów, konieczna jest niezwłoczna wizyta w przychodni lub na izbie przyjęć. 

Jeśli bowiem dojdzie do odwodnienia, a dziecko nie przyjmuje doustnie płynów, konieczne jest nawodnienie dożylne. Najczęściej leczenie ogranicza się do płynoterapii i uzupełnienia elektrolitów w organizmie maluszka. Nie stosuje się leków zapierających czy antybiotyków. 

Do lekarza należy zgłosić się z dzieckiem także wtedy, gdy biegunka utrzymuje się dłużej niż kilka dni oraz gdy dziecko nie przyrasta na masie. Konieczne może być wtedy wykonanie kolejnych badań i poszerzenie diagnostyki w poszukiwaniu możliwej przyczyny biegunki.