Jak nauczyć dzieci porządku?

Porządek jest ważnym elementem świadomego życia. Pomaga w stworzeniu własnej, przyjaznej i przytulnej przestrzeni. Naukowcy potwierdzają, że osoby dbające o porządek są zdecydowanie lepiej zorganizowane i zmotywowane do działania.

Porządek w domu czy pracy pomaga w wykonywaniu codziennych obowiązków. Osoby utrzymujące ład i czystość budzą zaufanie i sympatię. Ich praca jest bardziej efektywna i wydajna. Ponadto brud, kurz i zanieczyszczone powietrze sprzyjają rozwojowi bakterii i mikroorganizmów prowadzących do chorób i alergii, co ma duży wpływ na zdrowie i samopoczucie. 

Nieporządek, bałagan jest nieestetyczny, zaburza przestrzeń, wprowadza chaos i przeszkadza w wykonywaniu codziennych obowiązków. Przebywanie w brudnym pomieszczeniu nie jest przyjemne, nie sprzyja dobremu samopoczuciu i zniechęca do działania.

Małe dzieci, do drugiego roku życia, nie odróżniają porządku od bałaganu. Nie oczekujmy, że maluch będzie układał zabawki na półce i odkładał książeczki na miejsce. Małym dzieciom bałagan nie przeszkadza. One jeszcze nie zdają sobie sprawy z tego, że dbanie o porządek jest ważne, bo to właśnie bałagan rozwija w nich kreatywność i zachęca do zabawy. Porozrzucane klocki, samochody, lalki i misie nie stanowią dla nich problemu i nie skłaniają do posprzątania pokoju.

Naukę warto rozpocząć ją już od pierwszych lat życia. Ważne jednak, by uzbroić się w cierpliwość i nie oczekiwać od rocznego dziecka sprzątania pokoju i odkładania zabawek na miejsce. Na samym początku wystarczy, że maluch będzie się przyglądał dbającym o porządek rodzicom, bo przykład idzie z góry. Dzieci są świetnymi obserwatorami i z czasem same – tak jak rodzice – będą chciały sprzątać, układać, wycierać kurz, a nawet odkurzać. 

Już od najmłodszych lat warto wprowadzić w życie pewne rytuały, które z czasem staną się dla dziecka naturalne. Około drugiego roku życia dzieci zaczynają preferować określony sposób działania i wykonywania pewnych czynności i właśnie wtedy jest najlepszy czas na naukę. Dwulatka warto poprosić o pomoc w posegregowaniu rzeczy i powrzucaniu klocków do pudła. Trzylatek z kolei powinien odkładać zabawki na miejsce i odnieść po sobie talerz po posiłku. Czterolatka warto nauczyć chowania ubrań do szuflady i wrzucania brudnych ubrań do kosza na pranie.

Często rodzicom brak czasu i cierpliwości, by tłumaczyć i powtarzać dzieciom, by posprzątały w swoim pokoju. Wielokrotne proszenie o poukładanie klocków niejednego wyprowadza z równowagi. Jak nauczyć dziecko sprzątania po sobie? 

Nie wymagajmy, by w pokoju dziecka nieustannie panował idealny ład. Nie popadajmy w skrajność i pamiętajmy, że nie wszystko musi być ułożone pod linijkę. Warto wytłumaczyć dziecku, czym dla nas jest porządek i jakie mamy wobec niego wymagania i oczekiwania. Dziecko powinno wiedzieć, gdzie odłożyć poszczególne rzeczy, choć zazwyczaj dzieci mają masę zabawek, którym czasem trudno znaleźć odpowiednie miejsce. Różnego rodzaju pudełka ułatwią sprzątanie i utrzymanie porządku. Dobrze jest wybrać różnej wielkości pojemniki i posegregować zabawki w taki sposób, by w jednym znalazły się klocki, w drugim samochody czy lalki, a w kolejnym puzzle czy piłeczki. 

Pomocne jest posegregowanie zabawek i schowanie tych, którymi dziecko się nie bawi. Dzięki temu utrzymanie porządku będzie łatwiejsze. Maluchy uwielbiają zabawy na czas, dlatego warto urządzać wyścigi w sprzątaniu pokoju. Krzyczenie, zakazy i nakazy nie przyniosą oczekiwanego rezultatu, nie powinniśmy wykorzystywać władzy nad dzieckiem. Sprytną metodą zachęcenia dziecka do sprzątania jest zakup zabawek przypominających sprzęty domowe. 

Rodzice powinni dawać dobry przykład, tylko wtedy nauka przyniesie zamierzony skutek. Warto uczyć dziecko współpracy i pokazać, że wspólne sprzątanie pokoju jest fajne, że miło coś robić razem. Ważne są pochwały za osiągnięcia i wysiłek, jaki maluch włożył w utrzymanie porządku.