Korekcyjny kask dla niemowlaka – czy to bezpieczne i skuteczne? 

Ponad 3 proc. niemowląt przychodzi na świat z ciężką bądź bardzo ciężką deformacją głowy, natomiast lekki lub średni stopień deformacji stwierdza się u ponad 50 proc. niemowlaków – wynika z danych zebranych przez amerykańskich badaczy opublikowanych w „National Library of Medicine”. Formy deformacji są różne:

Plagiocefalia (zespół skośnej główki) wiąże się ze spłaszczeniem tylnej części głowy po jednej stronie.

Brachycefalia (krótkogłowie) oznacza główkę spłaszczoną i poszerzoną – brachycefalia może być symetryczna bądź asymetryczna.

Dolichocefalia to zaburzenie proporcjonalności głowy (gdy głowa jest np. długa i wąska).

Zazwyczaj zmiany deformacyjne główki dziecka tworzą się podczas porodu. Ich przyczyną mogą być:

• ułożenie pośladkowe płodu,
• ciąża mnoga,
• trudy porodu naturalnego,
• nadmierna masa urodzeniowa dziecka,
• poród przedwczesny,
• długie leżenie wcześniaka w inkubatorze w jednej pozycji,
• nieukładanie dziecka na brzuchu,
• wcześniactwo i obniżony poziom skostnienia czaszki dziecka,
• problemy z ruchomością głowy i szyi (kręcz szyi),
• wady wzroku wymuszające jedną pozycję ułożenia dziecka.

Spłaszczona główka zazwyczaj nie ma wpływu na rozwój dziecka. Większość zmian samoczynnie ustępuje w pierwszych miesiącach życia. W niektórych przypadkach może być jednak konieczne stosowanie specjalnych ćwiczeń, inne sposoby układania dziecka lub, kiedy zaburzenie jest większe, stosowanie kasków. 

Kask dla niemowląt składa się z dwóch części. Część zewnętrzna to „szkielet twardy” wykonany z polipropylenu, któremu nadawany jest kolor i wzór. Element wewnętrzny to „szkielet miękki” składający się z warstw miękkiej wyściółki, który umożliwia ciągłe dopasowywanie kasku do rosnącej główki dziecka. Dzięki temu cała terapia wiąże się z wykonaniem tylko jednego kasku dla niemowlaka, który rośnie wraz z dzieckiem.

Im wcześniej dziecko zacznie nosić kask korekcyjny, tym efekty będą lepsze. W przypadku kraniosynostozy, która jest poważniejszą formą deformacji, o stosowaniu kasku powinien zdecydować lekarz (niekiedy niezbędny może być neurochirurgiczny zabieg korygujący). Kask wykonuje się indywidualnie dla każdego dziecka.

Na czym polega terapia kaskowa dla dzieci

Terapia kaskiem korekcyjnym (leczenie ortotyczne) ma na celu poprawę kształtu główki dzięki zastosowaniu odpowiednio zaprojektowanego wnętrza kasku. Kask ma tzw. pola styku z główką dziecka w miejscach prawidłowego rozwoju oraz miejsca odciążone, które zawierają wolną przestrzeń tam, gdzie pojawiła się deformacja. Ważne, aby kask był idealnie dopasowany do główki dziecka, lekki, zapewniający wentylację.

Badania przeprowadzone w Stanach Zjednoczonych wykazały, że terapia kaskowa u dziecka z deformacją główki przynosi najlepsze efekty w porównaniu do innych stosowanych metod.

Leczenie ortotyczne powinno trwać ok. 12 miesięcy. Początkowo dziecko powinno mieć na głowie kask przez większą część doby, w ostatnich miesiącach kuracji już tylko w nocy.  Najlepszym okresem rozpoczęcia terapii jest wiek około 4–5 miesięcy.

Cena terapii kaskowej jest zależna od producenta lub kliniki. W zależności od kliniki, cena  kasku i terapii to koszt ok. 9 000-10 000 zł.

Kask dla niemowląt – opinie

Rodzice, których dzieci stosowały kaski korekcyjne dla niemowląt, chwalą tę metodę. „To była najlepsza decyzja, jaką mogliśmy podjąć”, „Nic nie pomagało. Założyliśmy kask – mija niecały miesiąc i jest lepiej”, „Poprawa u mojego dziecka po 3 miesiącach noszenia kasku wynosi 50 proc.” – to niektóre opinie internautek.

„Na pewno do noszenia kasku dziecko musi się przyzwyczaić, dlatego pierwsze dni to okres adaptacyjny – po tym czasie dziecko powinno nosić ortezę przez 23 godziny na dobę. Kasku nie zakładu się dziecku z gorączką, kask powinien też być zdejmowany do kąpieli. W przypadku prawidłowego użytkowania poprawę można zauważyć już po ok. 2–3 tygodniach” – wyjaśnia w rozmowie z Hello Zdrowie pediatra Ewa Pychyńska-Jasińska.

.

Deformacja czaszki przysparza rodzicom wielu problemów, a znalezienie i wybór odpowiedniej metody jej korygowania jest niekiedy trudny. Najpopularniejszą jest metoda „pozycji ułożeniowej”, którą można dość szybko wdrożyć, jednak często wymaga ona konieczności monitorowania ułożenia dziecka. Dotyczy to nie tylko snu, ale również podróżowania czy karmienia. Większe dzieci instynktownie poszukują dla siebie bardziej wygodnych pozycji.