Kto się boi przedszkola?

Jak tam, rodzice debiutujących przedszkolaków? Jest stres? Z przedszkolną adaptacją bywa różnie, ale jedno jest pewne – zdenerwowanie mamy czy taty zdecydowanie sprawę utrudnia. Jak pomóc sobie (i dzieciom) łagodnie wpasować się w przedszkolny rytm? Pora okiełznać demony!

Strach przed przedszkolem, demon pierwszy: choroby, choroby

Doświadczeni rodzice straszą nie tylko trudnymi rozstaniami i tygodniami łzawych pożegnań, ale i falą chorób, która uderzy, gdy tylko maluch przekroczy próg przedszkola. Tak – trzeba być na to przygotowanym i tak, z czasem (za rok, dwa) będzie lepiej. Zamiast jednak czekać z założonymi rękami na nieuniknione, dobrze popracować nad odpornością. I tu uwaga: zaprawieni w bojach twierdzą, że owszem, przedszkolaki sporo chorują, ale wirusy, które przynoszą z placówek, są szczególnie uciążliwe dla… rodziców i potrafią zwalić z nóg niejednego. O odporność powinna zadbać więc cała rodzina. Spacery (chociażby odprowadzanie zamiast odwożenia samochodem do przedszkola), weekendy spędzane na powietrzu, sezonowe owoce i warzywa – to wszystko zaprocentuje.

Strach przed przedszkolem, demon drugi: tak dużo na takiej małej główce

Wypieszczony i wychuchany maluch spod skrzydeł mamy/taty/babci/niani trafia do grupy jemu podobnych kilkulatków i… Nie, nie zginie. W grupie, gdzie każdy musi zadbać o siebie, bo panie przedszkolanki, choćby miały i po kilka par rąk, ogarnąć całej brygady jednocześnie nie zdołają, szybko nauczy się samodzielności – takiej na miarę początkującego przedszkolaka. Ale żeby frustracji było jak najmniej, trzeba mu tę naukę ułatwić. Czyli zamiast sznurowadeł w butach – rzepy, zamiast skomplikowanych zatrzasków przy spodniach – gumka w pasie, zamiast setki drobnych guziczków przy bluzie – zamek błyskawiczny. Etap przedszkolny to często koniec zawsze czystego i odprasowanego malucha. Od teraz elegancko może być do cioci na imieniny, do przedszkola lepsze będą ubrania, których poplamienie, podarcie czy chociażby zgubienie nie sprawi nikomu (czytaj: mamie) przykrości. Każdą należącą do dziecka rzecz warto podpisać – zakupy w sieciówkach to graniczące z pewnością prawdopodobieństwo, że pół grupy będzie miało identyczne czapki, buty czy kurtki.

Strach przed przedszkolem, demon trzeci: od teraz już nic nie będzie tak samo

Odcinanie pępowiny bywa trudne. Ale coś się kończy, żeby mogło się zacząć coś nowego. Przedszkole to niełatwe początki, za którymi idzie fantastyczna przygoda, jakiej nawet najlepiej zaopiekowane dziecko nie doświadczy, jeśli nie wyjdzie z domu. W tym, przełomowym jakby nie było, momencie można pomóc maluchowi lekturą. Książeczek, które mają w tytule „… idzie do przedszkola” jest mnóstwo, bo prawie każdy idol kilkulatka ma ambicję wspierać go w tym trudnym etapie, świecąc własnym przykładem, będzie więc w czym wybierać.