Kleik ryżowy dla niemowląt – z czym to się je?

Kleik ryżowy to bardzo popularne danie niemowlęce, które czasem spożywają także dorośli. Jest to nic innego jak ryż rozgotowany do konsystencji papki. Kleik podaje się przede wszystkim dzieciom cierpiącym na zatrucia pokarmowe, ponieważ jest łatwo przyswajalny i łagodzi podrażnienia. Równie dobrze można zaserwować go jako zwykłą przekąskę. Kleik zaleca się również osobom po przebytych operacjach, które nie mogą jeszcze spożywać posiłków o stałej konsystencji.

Kleik ryżowy przygotowuje się z ryżu, czyli zboża uprawianego m.in. w Chinach, Indiach, Japonii i Bangladeszu. Ryż to roślina, która składa się w 90 proc. ze skrobi. Białko dostępne jest w niej w ilości ok. 6,7 g (w ryżu białym) i 8,5 g (w ryżu czarnym) w 100 gramach suchej masy produktu. Błonnik spożywany z ryżem odpowiada za uczucie sytości po posiłku, zwiększanie mas kałowych oraz pobudzanie perystaltyki jelit.W ryżu znajdziemy też witaminy z grupy B: tiaminę (wit. B1), niacynę (wit. B3) i witaminę B6, które wpływają na prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowo-mięśniowego. Kleik ryżowy zawiera następujące minerały: magnez, potas, cynk i żelazo.

Zawartość składników odżywczych w ryżu przedstawia poniższa tabelka:

Najprościej przygotować kleik z krótkoziarnistych odmian ryżu, ponieważ znajduje się w nich dużo amylopektyny, która zwiększa kleistość ziaren podczas ich gotowania. Przykładowo możemy wybrać ryż basmati lub ryż jaśminowy, a przyrządzony z nich kleik będzie gęsty lub rzadki. Z kolei z ryżu arborio otrzymamy danie o gęstej i kremowej konsystencji. Możemy też zaserwować dziecku kleik z ryżu brązowego, ale należy pamiętać, aby moczyć go przez całą noc przed użyciem.

Przyrządzenie kleiku ryżowego dla niemowlaka jest bardzo proste. Ryż wystarczy dokładnie opłukać, wsypać do garnka i zalać wodą. Na 100 gramów ryżu potrzeba litra wody. Po zagotowaniu się wody zmniejszamy ogień i dalej gotujemy, od czasu do czasu mieszając. Jeśli nie wymieszamy dokładnie ryżu na spodzie, może przywrzeć do dna i się przypalić. Gotowy kleik powinien wchłonąć całą wodę i mieć papkowatą konsystencję.

Kleik ryżowy dla dzieci może stanowić uzupełnienie standardowej diety. Przygotowuje się go na wodzie lub na mleku. Jest łagodny w smaku i pożywny. Dzięki wysokiej zawartości węglowodanów dostarcza dużej dawki energii. Płynna konsystencja umożliwia podanie kleiku nawet w butelce ze smoczkiem.

Jeśli chcemy wzbogacić smak kleiku, możemy podać go ze szczyptą soli i masłem. Dużym urozmaiceniem będzie dodatek owoców, jednak na samym początku rozszerzania diety malucha lepiej nie podawać słodkich produktów. Dziecko zbyt szybko przyzwyczaja się do takich smaków i nie będzie chciało jeść mniej wyrazistych potraw.

Kiedy mamy pewność, że niemowlę akceptuje wszystkie smaki, możemy podać mu kleik z owocami. Ryż bardzo dobrze smakuje z bananem, jabłkiem lub gruszką. Banany musimy rozgnieść lub zmiksować w blenderze, jabłko zetrzeć na tarce, a gruszkę ugnieść do konsystencji musu. Innym dodatkiem mogą być: miód, orzechy, migdały i przyprawy, np. cynamon. Nic nie stoi na przeszkodzie, by przygotować kleik w wersji wytrawnej z kurczakiem i warzywami: gotowaną marchewką i pietruszką.

Kleik ryżowy jest bezpieczny dla niemowlaka. Ryż jest zbożem bezglutenowym i w przeciwieństwie do pszenicy nie jest produktem o wysokim stopniu alergenności. Niemniej jednak w ostatnich latach zaobserwowano, iż z powodu zanieczyszczenia środowiska plantacje ryżu są zanieczyszczone metalami ciężkimi, w tym groźnym dla zdrowia arsenem. Stanowi to szczególny problem dla osób, dla których ryż jest podstawowym składnikiem żywienia. W białym ryżu nie ma otrębów, które gromadzą najwięcej arsenu, dlatego jest on bezpieczniejszy niż ryż pełnoziarnisty. Zaleca się, aby dzieci do piątego roku życia nie spożywały mleka ryżowego, a ryż dodawany był do posiłków w postaci od jednej do półtorej porcji tygodniowo.

Warto pamiętać, że nowe produkty wprowadza się do diety niemowlęcia stopniowo i nie wszystkie naraz. Maluch musi oswoić się z nieznanym mu smakiem. Na początku kleik ryżowy może mu nie smakować. Nie trzeba się zrażać odmową dziecka, tylko dać mu czas na polubienie nowości.