Kiedy podać lek przeciwgorączkowy niemowlakowi?

Kiedy podać lek przeciwgorączkowy?

Gorączka u dziecka to nie tylko uciążliwy problem dla maluszka, ale także duże zmartwienie dla rodziców. Towarzyszy ona najczęściej infekcjom dróg oddechowych, jednak może pojawiać się także w innych stanach chorobowych. Skąd się bierze gorączka u dzieci i kiedy podać lek przeciwgorączkowy?

Od jakiej temperatury można mówić o gorączce u dziecka?

Temperaturę ciała dziecka można mierzyć nie tylko pod pachą. Od tego, gdzie dokonujemy pomiaru zależeć będzie od jakich wartości możemy mówić o gorączce. U dzieci są cztery miejsca, w których możemy zmierzyć gorączkę. Są to czoło, dół pachowy, błona bębenkowa oraz odbyt. Co ciekawe, najdokładniej temperaturę wewnętrzną organizmu określa ta zmierzona w odbycie. Z tego powodu, jeżeli temperatura zmierzona została w tym miejscu, o gorączce możemy mówić, kiedy osiągnie ona wartość przekraczającą 38 stopni Celsjusza.

Gorączkę u dziecka należy odróżnić od stanu podgorączkowego. Umownie przyjmuje się, że jest to temperatura ciała przekraczająca 37 stopni Celsjusza, jednak nie wyższa niż 38 stopni, gdyż wtedy mówimy już o gorączce. Przykładem sytuacji fizjologicznej, w której dochodzi do wzrostu temperatury ciała jest wysiłek fizyczny, po którym może ona wzrosnąć nawet o 0,5 stopnia. Inne przykłady, gdzie wzrost temperatury ciała nie jest spowodowany przez zakażenie to np. ciąża czy owulacja.

Warto jednak pamiętać, że kluczowe jest samo stwierdzenie gorączki, a nie dokładne określenie jej wartości, gdyż jej wysokość nie zawsze musimy wiązać się z niebezpieczeństwem dla maluszka. Dla przykładu, znacznie groźniejsze dla dziecka będzie zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych z gorączką sięgająca 38,5 stopnia, niż zapalenie ucha środkowego z temperaturą ciała dochodząca do nawet 40 stopni.

Skąd bierze się gorączka u dzieci?

Do powstawania gorączki dochodzi za sprawą pojawienia się w organizmie dziecka tzw. pirogenów egzogennych, które oddziałują na ośrodek termoregulacji w podwzgórzu podwyższając w ten sposób temperaturę ciała. Pirogenami egzogennymi mogą być np. białka wchodzące w skład błony komórkowej bakterii. Pobudzają one komórki żerne człowieka, czyli fagocyty należące do krwinek białych, do produkcji tzw. pirogenów endogennych, czyli powstających w naszym ciele. Należą do nich m.in interleukina szósta czy pierwsza. Białka te również pobudzają podwzgórze, co prowadzi do wzrostu temperatury ciała. Wspomniane pirogeny, oprócz gorączki, odpowiadają także za wystąpienie m.in. dreszczy, bólów głowy czy zaburzeń oddychania.

Zastanawiasz się zapewne, dlaczego organizm sam produkuje czynniki wywołujące coś tak niekorzystnego jak gorączka? Okazuje się, że podwyższona temperatura ciała jest w przeważającej części przypadków czymś dobrym dla organizmu podczas infekcji. Procesy, mające chronić nasz organizm, a co za tym idzie również i dzieci, podczas gorączki odbywają się szybciej, niż ma to miejsce przy temperaturze wynoszącej 36,6 stopnia. Ponadto, sama zakaźność bakterii zmniejsza się pod wpływem zwiększającej się ciepłoty ciała. Niestety, jeżeli temperatura przekroczy 39 stopni, organizm zaczyna się męczyć. Rzadko kiedy jednak układ termoregulacji przestaje radzić sobie z gorączką doprowadzając do stanu, gdzie grozi ona denaturacją, czyli nieodwracalnym zniszczeniem białek organizmu.

Jak radzić sobie z gorączką?

Z gorączką u dziecka możemy radzić sobie na kilka sposobów. Jednym z nich jest stosowanie zimnych okładów na czole, kostkach, łydkach czy karku. W tym celu stosować możesz ręczniki namoczone chłodną wodą lub kostki lodu zawinięte w ręcznik. Okłady takie należy zmieniać co ok. 15 minut. Pamiętaj, aby nie przykładać lodu bezpośrednio do skóry, gdyż może to doprowadzić do odmrożeń, a także jest to bardzo nieprzyjemne doświadczenie dla maluszka.

W celu obniżenia gorączki stosować możesz również leki przeciwgorączkowe np. ibuprofen. W dużym uproszczeniu jest to lek, który hamuje działanie enzymów produkujących w organizmie białka nasilające stan zapalny. Według ogólnie przyjętych zaleceń, dawka dla dziecka wynosi 20-30 mg/kg masy cała na dobę w dawkach podzielonych, które podawane powinny być według załączonego schematu. Odstępy pomiędzy kolejnymi dawkami nie mogą być krótsze niż 6 godzin. Pamiętaj, aby przed użyciem zapoznać się z treścią ulotki dołączonej do leku lub zapytać o dokładne stosowanie swojego lekarza pediatrę.

Oblicz jednorazową dawkę leku

Wpisz wagę swojego dziecka:

Jednorazowa dawka leku to:

Maksymalna ilość dawek w ciągu doby:

Pamiętaj, aby zachować 6 do 8 godzin przerwy pomiędzy dawkami.

Za mała masa ciała dziecka. Lek jest dostępny dla dzieci powyżej 5 kg masy ciała.

Dla pacjentów powyżej 40 kg polecamy Ibuprom w tabletkach lub kapsułkach