Czym jest baby blues i jak sobie z tym radzić?

Baby blues to obniżenie nastroju po porodzie, którego doświadcza mama. Przygnębienie poporodowe, smutek poporodowy – inne nazwy tego syndromu wyraźnie zaznaczają, z czym mamy do czynienia. Chociaż baby blues to zespół łagodnych zaburzeń nastroju, z którymi mierzy się większość kobiet w pierwszych dniach połogu (baby blues dotyka 80 proc. kobiet), nie należy go bagatelizować – przygnębienie poporodowe jest czynnikiem ryzyka depresji poporodowej lub poporodowych zaburzeń lękowych.

Przyczyny smutku poporodowego nie są do końca znane, uważa się, że za baby blues odpowiadają zmiany hormonalne (spadek estrogenu, progesteronu i kortykotropiny, wzrost oksytocyny i prolaktyny), dolegliwości związane z okresem połogu (ból po porodzie, problemy z laktacją), a także stres związany z nową sytuacją. Wątpimy w nasze matczyne umiejętności, wydaje nam się, że inne kobiety od razu po porodzie stawały się doskonałymi matkami, a my mamy same problemy – z karmieniem, z przewijaniem, nie mamy czasu na przygotowanie jedzenia, odkurzenie mieszkania… Jest nam łatwiej, gdy obok jest bliska osoba, ale gdy zostajemy z noworodkiem same, wszystko wydaje się skomplikowane. Do tego dochodzi jeszcze zmęczenie, deprywacja snu.

Objawy przygnębienia poporodowego to m.in.:

• umiarkowanie obniżony nastrój,
• drażliwość,
• płaczliwość,
• lęk,
• poczucie przytłoczenia nowymi obowiązkami,
• nadwrażliwość na bodźce,
• uczucie wyczerpania,
• obniżona koncentracja.

Objawy baby blues nie upośledzają zdolności matki do normalnego funkcjonowania.

Baby blues pojawia się w ciągu 10 dni po porodzie, zwykle ustępuje samoistnie w ciągu dwóch tygodni. Przygnębienie poporodowe swoje maksimum osiąga między czwartym a siódmym dniem po porodzie – w okresie największych zmian hormonalnych.

Gdy baby blues utrzymuje się ponad dwa tygodnie lub gdy nasilenie objawów jest wysokie, należy skonsultować się ze specjalistą – może świadczyć o rozwijającej się depresji poporodowej. Pamiętajmy, że baby blues i depresja poporodowa nie są tożsame.

W większości przypadków baby blues mija samoistnie, mama nie wymaga leczenia psychiatrycznego. Nie oznacza to jednak, że nie potrzebuje wsparcia – wręcz przeciwnie, fizyczna i psychiczna pomoc jest niezwykle ważna. Co możesz zrobić? Zrób zakupy, przygotuj jedzenie, które wystarczy tylko podgrzać, poskładaj pranie z suszarki, odkurz… Posiedź z noworodkiem, niech mama w spokoju się wykąpie, zje obiad. Pamiętaj, że niezwykle ważne jest także wsparcie psychiczne.

Czy można się przygotować na baby blues? Niestety, smutek po porodzie nie jest czymś, co można zamknąć w sztywne ramy. Możemy jednak zadbać o to, aby pierwsze dni po porodzie były łatwiejsze.

• O ile to możliwe, niech ojciec dziecka zostanie z wami w domu. Razem będzie łatwiej odnaleźć się w nowej rzeczywistości.
• „Śpij, kiedy dziecko śpi” – to już oklepane, ale naprawdę powinnaś odpoczywać. Nie musisz zasypiać, ale kiedy maluch śpi, nie myśl o tym, że zlew jest pełny, a kurz czeka na wytarcie.
• Nie bój się odmawiać i prosić o pomoc. Jeśli nie masz ochoty na odwiedziny, powiedz o tym. Jeśli potrzebujesz pomocy – powiedz (najlepiej wskazać konkretne czynności: „ proszę, zrób mi zakupy”, „chciałabym, abyś towarzyszyła nam podczas spaceru”).
• Nie porównuj się do mam z mediów społecznościowych. To co publikują, to tylko wycinek ich codzienności, nie wiesz, co się dzieje poza kadrem.
• Pamiętaj – my też tam byłyśmy. W bluzce z plamami od cieknącego mleka, jedzące śniadanie w porze obiadu, zastanawiające się, dlaczego maluch płacze, czego od nas potrzebuje. Dałyśmy radę, ty też dasz – jesteś super mamą!