Nauka kolorów – jak pomóc dziecku?

Choć z punktu widzenia rozwoju dziecka do rozpoznawania i nauki kolorów gotowy jest już dwulatek, to jednak dopiero trzylatek rozpoznaje i nazywa podstawowe barwy – czerwoną, niebieską, zieloną i żółtą. W wieku czterech lat dziecko zazwyczaj potrafi wskazać również kolory mniej oczywiste – fioletowy, pomarańczowy czy różowy. Kiedy maluch będzie już radził sobie z podstawowymi kolorami, przyjdzie czas nie tylko na poszerzenie palety barw, ale i na wprowadzenie dodatkowych określeń, np. ciemny lub jasny.

Nauka kolorów może odbywać się przy okazji wykonywania innych czynności – idealną pomocą są kolorowe klocki i inne zabawki, a również książki! Warto, by te dla najmłodszych dzieci były pięknie ilustrowane. Wówczas przykuwać będą wzrok i utrwalać zdobytą już wiedzę.

Nauka kolorów przez zabawę

Jak sprawić, by nauka kolorów przez zabawę była świetnie spędzonym czasem? Oto kilka pomysłów na wspólną zabawę.

1. Kredki i flamastry. To dość oczywisty, ale sprawdzony i zawsze dobry pomysł. Zwłaszcza że nie zajmują dużo miejsca i można zabrać je ze sobą na wycieczkę do dziadków lub piknik do parku. Zmieszczą się nawet do sakwy rowerowej! A samo zakładanie skuwek mazaków może być nie tylko nauką kolorów, ale także treningiem motoryki małej. 
2. Plastelina, modelina, ciastolina i inne „gniotoliny”, które nie dość, że stwarzają możliwość nauki kolorów, to wspierają również rozwój sensoryczny i motorykę małą dziecka. Można pokusić się o przyrządzenie własnych mas – masy solnej lub perłowej. Instrukcję ich zrobienia można bez problemu znaleźć w internecie. Ważne, by nadając masie kolor, użyć naturalnych barwników. 
3. Nazywanie kolorów. Nawet podczas codziennej rozmowy, podczas spaceru czy przeglądania książeczek warto mówić dziecku, czego dotykamy lub na co patrzymy i jaki to ma kolor, np. żółty banan, czerwony tulipan, niebieskie buciki. Także przy wybieraniu porannej garderoby da się ćwiczyć nazywanie kolorów. Bardzo często w ten sposób łączyć można naukę barw i kształtów, np. czerwony kwadrat, żółte koło.
4. Kolorowe wyszukiwanie, które może być wariantem poprzedniej zabawy. To również świetna gra podczas podróży. Zadaniem dziecka (i twoim) jest znalezienie np. żółtego kubeczka albo czerwonego dachu. Można zaproponować także zabawę w znajdywanie jak największej liczby przedmiotów np. w kolorze zielonym.
5. Segregowanie zabawek. Można je połączyć z nauką odkładania przedmiotów na swoje miejsca. 

Zabawki do nauki kolorów

Nauka kolorów jest możliwa podczas każdej zabawy i z wykorzystaniem niemal każdego drobiazgu. Możemy też kupić zabawki przydatne do nauki kolorów. 

1. Klocki. W zależności od wieku i zamiłowania malucha do klocków (choć chyba większość dzieci je uwielbia) można połączyć naukę kolorów z nauką kształtów czy budowaniem prostych konstrukcji. 
2. Sortery. Przydają się podczas nauki zarówno kolorów, jak i kształtów. 
3. Kolorowe kubeczki. Warto postarać się o takie, które można układać kaskadowo i włożyć jeden w drugi, by zabrać ze sobą do piaskownicy lub do wanny.
4. Klamerki do bielizny. To nietypowa zabawka, jednak chętnie wybierana przez mamy. Zadaniem dziecka jest np. zapięcie na sznurku tylko czerwonych klamerek. To także świetny trening motoryki.
5. Piłeczki w różnych rozmiarach. Są przydatne zwłaszcza przy nauce szukania podobieństw i porównań typu: większy/mniejszy, jaśniejszy/ciemniejszy.

Naukę kolorów warto rozpocząć od pokazania dziecku dwóch skrajnie różniących się barw, np. niebieskiej i żółtej lub czerwonej i zielonej. Dobrze jest przygotować różne przedmioty w kilku odcieniach. Nauka kolorów może w ten sposób stać się ciekawą lekcją np. przyrody. Układamy znalezione skarby na kartkach o odpowiednich kolorach albo wkładamy do koszyczków lub woreczków w tych samych odcieniach. Przy okazji nie zapominajmy opowiadać, co się dzieje – „wkładam czerwony samochodzik do czerwonego pudełka”. 

Nauka kolorów przez zabawę jest ciekawa i skuteczna, jednak pod wpływem emocji i radości dziecku może się zdarzyć, że zapomni lub pomyli kolor. Zanim opanuje umiejętność nazywania kolorów, musi po prostu upłynąć trochę czasu. Przyjdzie jednak moment, w którym pociecha bezbłędnie opisze kolorowy świat.